Ne sevgide ve maddiyatta fakir oluşun,
Nede zengin oluşun kar etmez.
Yaşa başa bakmaz,
Her anlamda dört mevsimi
Bir gün mutlaka yaşar,
Yaşayan her insan
Bir sevda ördüm sana
Seni sarsın diye
Bir aşk büyüttüm içimde
İşledim seni nakış nakış
Bana gelesin diye
Ey çorak gönül toprağıma
Arsız bir tohum gibi düşen
Benim tutkulu sevdam
Senle yeniden doğdum
İçimdeki ölü sevdalardan
Gecenin bir yarısı sen yoktun,
Rüyalarımda, düşlerimdeydin;
Biranda sardın bedenimi,
Aldığım her nefesteydin.
Koynumdaydın bu gece;
Dayamıştın başını göğsüme,
Yine tütün karası gözlerine yaş dolmuş
Sararıp da solmuşsun bir derdin mi var gülüm
O yufka yüreğine hangi acılar dolmuş
Bu hayat bir bize mi sanki acımaz gülüm
Kararmazsa o gönlün direniş olur zülüm
Neden ağlarsın yaralı yüreğim
Ağlama göz bebeğim kim için
Delice sevdiğin kadar
Sevdimi sevdiğin seni
Bilmezmisinki deli gönlüm
Sen vefasız birini sevdin
Tüm bakışlarımda cennet yüzün
Kalbimde sızı, gönlümde hüzün
Buram buram aşk tüter
Sevda tüter
Ayrılık tüter gecem gündüzüm
Ben yaban elde
Virane bir bahçe olayım sevdiğim,
Sen toprağımdaki tek beyaz gül ol yeter.
Ben susuzluktan çatlamış toprak olayım,
Sen kırkikindi yağmurum ol yeter.
Tenim tenini özler kalmadı umut,
Gecemde, gündüzümde,
Hayalimde, düşümdesin;
Arsız bir tohum gibi yüreğimdesin.
Aşılacak susuz çöller olsun,
Aşılmaz dağlar olsun
Günde solar güneş gece uyumaz
Susar gönlümdeki nağmeler gitme
Kahreder hasretin gözde yaş durmaz
Sensiz tadı olmaz buranın gitme
Kavgam yarım kalır giderse yarım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!