Taki Örs Şiirleri - Şair Taki Örs

Yaşamı soysuzlar bürümüş
Dört bir yandan,
İçim, dışım kan ağlar.
Direnmezsen, yaşamak kolay iş değil
Ağla gözlerim ağla.

Bir yarım sende,
Bir yarım kaldı sadece bende.
Sen bilir misinki
Kendin kokulu kadınım,
Sen gidince
Evlat acısı gibi kor bana,

Elimde bir şişe kırmızı şarap
Yüreğimde seç beğen acılardan acı,
Bu gece tokuşturup içeceğim
Şerefine tüm acıların.

Hangi acı çekilmez değil ki

Ufak hesaplar yapan,
Sudan bahaneler üreten olmayacaksın arkadaş.
Canlı-cansız her şeye saygıda kusur etmeyeceksin,
Saf katıksız sevmeyi bileceksin.
Milyarlarca insanla ve bir cümle canlıyla,
Soluduğun hava gibi paylaşmayı bileceksin,

İnsan tek tek çevresini,
Sevdiklerini kurtarmazmış;
Posam çıkıncaya kadar
Onları kurtarmaya çalışırken anladım.

Bencil insan en tehlikeli insandır;

Bir idam sehpası değil be gülüm
Öyle yiğitçe de gelmez ki ölüm
Tutmaz elin kolun o kanadında
Bir mektup bile kalmaz ardında

Ah ne zaman nasıl bilinmez gülüm

Hasret çöktü içime ay yüzlüm,
Nerdesin artık gel.
Durulmaz dalgalı denizler gibiyim,
Fırtınalı gecelerimde.
Ay yüzünü göster göreyim,
Şavkın süreyim yüzüme,

Kurumuş bir dal gibiyim
Bir başıma ve çırılçıplak
Gece puşt her yanım ıslak
Yere düşmüş tenim üşürüm
Sevdiğim seni düşünürüm
Ne olur bir gülüversen bana

Anneler var bu gün;
Göğsüne başını koyup,
Bir çiçek gibi koklanası.

Anneler var bu gün;
Sende bir günde olsa,

Havada mis gibi toprak kokusu vardı.
Mevsim bahardı.
Yağmurlu bir güne gülümseyen güneşti,
Ve ilk nisandı.
Toprak uyanmıştı bir kere.
Ağaçlar çiçek açmıştı.