Zalimin zulmü varsa
Mazlumun da Allah’ı var
Her mazlumunda
Bu dünyada bir ahı var
Her gecenin bir sabahı var
Her suçunda bir hesabı var
Kuzey Kore Devlet Başkanı, gülerken
Baktım; Kuzey Kore Halkı, ağlıyordu
Devlet Başkanı Kim Jong-un, ağlarken
Kuzey Kore Halkı, elbette bir gün gülecektir
Kim koymuş, bu dünyanın adını
Kim almış, bu dünyada muradını
Kim tatmış, bu dünyanın tadını
Kim yaşamış, bilmiş bu dünyanın ahfadını
Kimler koymuş, eşyanın adını
Kim çizmiş, bu kâinatın suratını
Size şiir yazmadım diye
Bana gönül koymuşsunuz?
Hatta aleyhime konuşmuşsunuz.
Biraz ileri giderek bana küsmüşsünüz.
Hani derler ya!
Eba Müslim geldi cihana, baş ağrısı oldu bahane
Orada bir; Halep vardı?
Şimdiyse, yok oldu
Kimine göre, oh oldu
Orada bir; Halep vardı
Haleb'în suçu neydi?
Bomba yağar üzerine
Dağlarda gezerken gizemi çeker seni dağların
Hep kendince gelişmiş o bakir yerlerin bağların
Bazen kendimi alamam bu sessizliğe ağlarım
Kendi kendime dedim, yeter ki vatan sağ olsun
Çünkü o dağların kıvrımında, ne gelecek bilinmez
Yollarını gözlüyoruz, senden bir medet
Kereminle kullarına, biraz daha imdat et
Bu beklemenin, bir kurtuluşu elbette olmalı?
Kurtar bu cismi canımızı, bütün gönülleri şâd et
Doğarken, yalnız doğdu
Ama, çevresini sevince boğdu
Etrafı, çok kalabalık oldu
Yalnız Adamın!
Yürüdü, çok güzel yaşadı
Daima yüzünde nur, siması hoş
Hanesi huzurlu, endamdı bir hoş
Hakk’ın sevdasıyla olmuş sarhoş
Allah’ın neferidir; Tahsin Dayım.
Rabbim hane’ne bereket katsın
Ey İnsanlık bakın; Halep yanıyor
Yine canlarımız, yaralarımız kanıyor
Bir mahallede, bölgede halk sıkışmış
Ey İnsanlık bakın; Halep yanıyor
İnsanlık günlerdir, aç susuz perişan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!