Bakıyorum, bu gençliğin haline
Bir türlü gelmez, adap yoluna
Dolamıştır, bozuk kültür diline
Bu gençlik, koşar gider nereye
Elinde telefon, kulakta kulaklık
Virajı dönerken tutmadı fren
Kör olsun gözleri motoru süren
Yirmibeşkişi idi üstünde duran
Ne acıklı olay oldu bu günde
Karakurda varmadan motor devrildi
Bir dikkat et, geçmişi çok iyi hatırla!
Sana selam vermezlerdi; Emre Bey!
Bu gün senin yanından, kalkmayanlar
Geçmişte hatırını, sormazlardı Emre Bey!
Bu kuraldır; İnsanlar çevreleriyle yücelir
Dünyaya geldik, koşarak büyüdük
Ne zamanı kavraya bildik, nede saati
Her vakit oyunla, güldük gün geçirdik
Ne zamanı kavraya bildik, nede saati
Sormadık kendimize, niçin geldik
Kimisi âlim idi kimisi zalim
Kimisi Haman idi kimisi Karun
Kimisi nefsine uymuş olmuş Firavun
Bu dünyada nice insanlar geçti
Kimisi nefsine uymuştu olmuştu belam
Bazen bakıp uzun uzun düşünüyorum
Acep dostlardan bizlere kalan ne?
Dostlar uçup giderken bize ne bıraktı
Yoksa bizde bir acı ve gözyaşımı aktı
Yüz kere tövbe, bin kere istiğfar
Biz aciz kulları, affeyle Yarab
Dinsizlik, sardı her bir yanı
Biz aciz kulları, affeyle Yarab
Bölük, bölük; Müslüman kanı akıyor
Duada gündem bu demdir
Zaman gece yarısı
Zaman seher vakti
Cuma gibi mübarek gündür.
Ezan ile kamet arası
Hutbe okunma vaktidir.
İşe başlarken; Bismillah derlerdi
Sakınmak isterse; Neuzubillah derlerdi
Haksızlığa uğradığında; Hasbünallâhü ve ni’mel vekil derlerdi
Kızdıklarında; Lâ havle çekerlerdi
Beddua ederken; Hay Allah derdini alsın derlerdi
Şaşkınlıklarında; Fesübhanallâh derlerdi
Vatanıma göz dikenin
Gözlerini oymak gerek
Kahrolsun Türkiye diyenin
Ellerimle boğmak gerek
Türklüğünü bilmeyenin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!