Tahsin Emek Şiirleri - Şair Tahsin Emek

CANIM BENİM…!
Bir çiçek gibisin daldınd a açmış
Seni koklamaya kıyamadım ben
Bir ceylanki boynu inciler takmış
Seni seyretmeye doyamadım ben

MAZLUM SAMANDAĞ

Şu kara bulutlar bir kader gibi
Terk etmiyor seni güzel Samandağ
İnsanların bilmez ise kendini
Hep böyle gidersin bahtsız Samandağ

NEÇARE AÇIZ…

Acımızdan nefesimiz kokuyor
Bize yaşanacak bir yer kalmadı
Ne var ise bizde aldı tahsildar
Bize yapacak bir çare kapmadı

NE OLURSA OLSUN AMA KUTLU OLSUN


Bir yaş daha geçti ömürden yazık!
Kocaman bir yılı nasıl harcadık
Gene sefilleri yaşar! Bıkmadık

Neden hep yakarsın benim içimi
Kar beyaz ettin sen siyah saçımı
Kaybettirdin bana tüm yaşantımı
Sende insaf yokmu kalpsizmisin sen?

Tükendim kalmadı gücüm mecalim

Beni benden sorma
Sen aldın gittin
Naz edipte durma
Her şeyim bitti

Ne hayal kurmuştuk

NEREYE DOĞRU

Üstüme karanlık çökmüş
An bilmez yirmi dört saat.
Güneş doğsada aradabir.
Aydınlatacak birşey bulmaz.

Gel bu kezde birazda gerçek olalım
Aşkın meşkin şimdi zamanı değil
Çaresiz dertlere derman bulalım
Hayale dalmanın zamanı değil

Sıkıntılar dörtbir yandan basıyor

Mutluluk dileyene
Bir çiçek ver yeter
Onunda bulamazsan
Gülücük göster

Azla yetinmeyenler

Ezeldendir başlamışım bu yolu.
Elde var bir sil hep yeni baştan.
Dengine düşmeyenin değişir huyu.
Gene başarmadın dön geri baştan.

Böyle sürer yaşam denilen hayat.