Demlenir gözlerimin ufkunda Göksun'un serin akşamları,
Yoksun heyhat yanımda bir çay daha isterken,
Demlenir kalbimin ocağında Göksun'un serin sabahları
Yoksun heyhat yanımda yeni güne merhaba derken.
Yıllar sonra yine düştü yolum Göksun'a,
Yine yakalandım kar,tipi, borana,
Dizilmiş insanlar, arabalar, katlanır soğuğuna,
Rabbim kader diye mi yazmış kış yollarını bana?
Gönül bu, seviyor işte,
Düştü bir kere bu derde,
Sözden, nasihatten anlamaz işte,
Soran olursa hayır var bu işte,
Gönül bu seviyor işte,
Aklımı,fikrimi kör, esir etti işte,
Derin sükuta dalmıştı gece
Ay ile yıldızlar konuşuyordu usulca
Herkes uyku saldırısına maruz
Bense bilmem hangi fırtınalı deniz içinde
Göz kapaklarım gitmek bilmeyen
Gönül hırsızının nöbetinde
Gönül koydum sana ait ne varsa
Mesela odana açılan pencerenin kenarına,
Anahtarını sakladığın paspasın altına,
Gönül koydum sana ait ne varsa,
Yanağını panayıra çeviren gülüşüne,
Görünmez kurşunla sinemi vuran göz süzüşüne,
Yakar yüreğimizi zemheriden beter acılar,
Gönül sazının teli kırık,
Nağmesi o yüzden hicran,
Ümit çiçeğinin beli bükük,
Yaprağı o yüzden mihrican,
Yakar yüreğimizi zemheriden beter acılar..
Gel gönül hanı bir canı misafir eyle,
Altun ile tuncu kefende bir eyle,
Deme bu düşkün, şu sultandır diye,
Felek çarkı döner, sen hak sözden söyle.
Gönül tahtına kurulsun bir hükümdar,
Kara duman içinde kaybolmuş gönül şehri,
Bozbulanık akıyor damar damar nehri,
Yâr yollarına zerk etmiş ayrılık denen zehri,
Çoktan terk etmiş burcunu ümit neferi,
Güneşi geceye dönmüş, viranedir her yeri,
Kara duman içinde kaybolmuş gönül şehri.
Bir bir sönüyor gönül şehrimin ışıkları,
Çoktan çevirmişti zaten zalim benden fettan bakışları,
Kanlı gözyaşım boyuyor şimdi ufukları,
Geceyi bitirirken bir çift yakıcı güneş
Bir bir sönüyor gönül şehrimin ışıkları .
Dünya denen bu fani alemde,
Cananım can alma derdinde,
Cehennem yanar şu sinemde
Bin intizar feryadım dilimde,
Bilmem günahı, vebali kimde?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!