Adım Özlem,
Beni seven sen
Seni sevemeyen ben,
Sevmeyi belki de bilmeyen
Günahlarımın sebebi sen,
Adım Özlem.
En olmadık zamanda
Kırdın hep kalbimi
Kırdığını bile umursamadan
Yaşadık bir hayatta
Hayat dediğime bakma
Yaşıyorsam yanında
Seni ben yok ettim
Senin yüzünden
Beni sen yok ettin
Görmezden geldiğinden
Ne veda edebildim
Karanlıktayım kayboldum
Elini uzatsan oradayım
Tutar mıyım bilmiyorum
Seninle ben hep araftayım
Gönlüm bekler bir işaret
Düştüm ağaçtaki yaprak gibi
Terk edip gittim seni
Bir daha dönmem geri
Bekleme artık beni
Yana yana döndüm durdum
Ne umdum ne buldum senden
Yalan, riya, iftira
Her gece gördüğüm kabuslarla
Uyanıyorum sabaha
Hayallerim bambaşkaydı
Issız, sessiz, dingin bir gece
Seni bekledim gelirsin diye
Biliyordum bu bekleyiş nafile
Ama söz geçiremedim kalbime
Uyumak istiyordu bedenim
Gideceğim biliyorum
Gideceğim biliyorsun
Buluşacağız elbette
Belki de en sevdiğim mevsimde
Hep seveceğim seni
Konuştum,
Aramızda bir bağ olsun istedim
Bir şeyleri paylaşmak, paylaşarak çoğalmak
Dinlemek, dinlenmek istedim sende
Fark etmeden çok konuştum belkide.
Bir kuş olsam,
Uçsam dağlara doğru,
Haykırsam içimdekileri
Anlarlar mı sensizliğimi?
Yuva olurlar mı bana?
Merhem olurlar mı yarama?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!