Sümru Yılmaz Şiirleri - Şair Sümru Yılmaz

Bu şeyda gönül ışığa pervane
Uslanmak nedir bilmez delidir divane.
Izdıraplar yaraya basılan tuz olmuş
Sevdiysem ben sevdim âleme ne..

Lâcivert atlas gecenin ufkundayım

Göz kırparken ay, narin yıldıza,altın saçlarıyla
Kelebek kanatlı zeytin dallarının arasından.
Yıldız, kapanmakta olan gözkapaklarıyla
Bir gülümseme ile kucaklar mehtabı
dudaklarından.
Kıskanırmış gibi koşmakta, sırtındaki sevda

Bilir misin nasıldır kor ayazlı geceler
Heplikte, hiçlikle teklik nasıl yaşanır?
Yıldızların mavi ışık kalemi susmuş
Rüzgar inceden yürekleri buz keser.
Hissedersin teninde, zamanlar durmuş
Mazi celladındır, düşlerini kanırtır.

Sevda, şarkılarda meşkle dinlenir
Yakamozlar sahille öpüşürken.
Notalarda rüzgâr, nefes gezinir
Yürek aşk makamında çalınırken.

Mavi derinlerde sevi dinlenir

Gönül bir seccadedir, secde etmesini bilene.
Göz, zahirde bâtını arar, özden görmesini bilene.
Kul nisyanda kalmaz sevgiliyi bilir,
Vuslat kazanında hiçliğe ermesini bilene...

Zaman bir kum saati ,
Bir küreden öbürüne akan kumlar,
Nemli , su yeşili gözlerinde yaşlar ,
Anlaşılıyor ki vakit, ayrılık vakti.
Bir fırtınaydı gelişin
Uzaktan gördüm gölgeni ,

Lacivert gecenin, derin gözleri yıldızlar,
Ve sessiz geceyi yırtan bir avaz.
Maziye armağan, ateşten gömlek hatıralar.
Sessizliğin durgunluğunda çırpınan
Söylenmemiş şarkılar
Ve yutulan hıçkırıkların uyuduğu bir boğaz.

Biliyor musun, sırçadan bir kız çocuğu var içimde
Ve bir gün ayrıcalıklı girdin soğuk ve katı dünyama.
Bilmiyorsan bu makamda dans etmeyi yüreğimde
İncitme bu kırılgan ve narin kalbi, git ve bakma arkana.

Ne bir ses, ne bir ışık, gece karanlığı giyinmiş,

Dalgaları dansa davet eden rüzgârın sesindeki,
Binbir yaşamı koynunda saklayan çayırların rengindeki
Uzaklardan gelen neyin çağrısındaki,
Huzura davet ezgilerini dinliyorum
Ve deniz kızının Kronos 'a aşkının resmini çiziyorum.

Maestro; asırlık ihtiyar MEŞE
Solist; deniz ve MARTILAR.
Majör ve minör çalan ARŞE
Ve bütünde bütünlenmiş tüm SAZLAR...

Umutlar can bulur uyanan fecirle