Sümru Yılmaz Şiirleri - Şair Sümru Yılmaz

Bir gün daha bitti , yine akşam oldu
Ömür defterinden bir sayfa daha koptu.
Gün gelecek göçeceğiz başka dünyalara
Bir selâm çakıp elveda diyeceğiz dünyasal akşamlara.

Oralarda buluşur muyuz bilemem

Fırtınalar bilirim,
Yıldızları koparır yerinden.
Fırtınalar bilirim,
Ağlar gönüllerde, derinden.

Fırtınalar bilirim;

Gözümdeki bir damla yaşta saklısın
Kimseler görmesin diye ağlamıyorum.
Yaşam çizgimdeki en büyük füsunkâr aşksın
Öylesine bir tutkusun ki söküp atamıyorum.

Aydınlığısın karanlık gecelerimin

Akşam karanlığı perde perde inerken
Sessizce kucaklıyorum gecenin hüznünü
Günün şarkıları ağıtlara dönerken
Kapattık diyorum sinsice giden bugünü.

Omuzlarım yaşam yükünde ezilirken

Akşamın kızıllığı iniyor perde perde
Güneş, bugünlük de bu kadar diyor.
Gidiyor bir başka kıyıda doğmak üzere
Gecenin hüzzam makamı şehrin üstüne iniyor.

Işıklar soğuk , cılız ve cansız

Bu gece havada nem var.
Ağlamamaya direnen gözlerim gibi.
Gecenin karanlığında gezinen fısıltılar
Saklanmaya çalışan gölgeler sanki.

Fırtınadan önceki sessizlik bu.

Gecenin şahitleri ışıklar
Nisyan ile birer birer yanıyor.
Arsızca yerleşiyor yıldızlar
Ve gece üstüme çöküyor.

Martıların kanatlarındaki aşklar

Sanma ki yeter gücün, çok zordur hasreti bestelemek
Yanık gönül sazını kırdığın meyhanedeyim.
Var mı, candan kopan feryatları fütursuzca dinlemek,
GÖNÜL senle meylenir, kırdığın kadehteyim.

Gecelerimden alsan da gelmelerini, kalan kızıl hasretinle

Kul oldum, aşka hasret bu deli gönüle
Halbuki asla demiştim bir daha.
Kutsal nur idim, yandım döndüm küle
Yazgımda varmış bu çılgın sevda.

Gerçek aşk yalçın kayalıklarda danstır

Ummanlara dalman için,
Önce DENİZ görmen gerek.
Yelken,dümen tutman için
Hırçın dalgaları GEZMİŞ olman gerek.

Boğazda yutulmayan bir lokma,