Sümru Yılmaz Şiirleri - Şair Sümru Yılmaz

Derler ya ;
" Ne seninle ne sensiz "
İşte , biz , o hırçın aşkın izleriyiz.
Deniz , dalgalar ve kum ,
Bitmez hırçın aşkın şahitleri.
Sanma ki unuttum ,

Rüzgârlı gecelerin sarhoş koynunda
Yakamozlarla deli divane sevişirken,
Yelken açan sevdaları dinle.

Yangınlardaki nazenin bedenlerimiz
Kumsalın göğüsünde serinlerken,

Sana soracaklarım var deniz
Sen bu denli mahzun ve sessizken
Neden bu kadar hırçınız biz.
Aşkın füsunkâr kokusu yürekleri doldururken
Ayakları olmasa da bulutlara yükselen
Göz yaşı damlası masalları taşıyan martılardan

İnceden sevdalanmış diyorlar
Dudaklarına hasret kalan ufuklar.
Yağmurlar ağlamaz olmuş
Göz pınarlarında kurumuş yaşlar.

Sabahlar uyanmamış diyorlar

Gitme , biraz daha kal ne olur ,
Uyanan sabaha utandırma beni.
Sonra gene git , ama şimdi dur,
Gidişini anlamasın,
Gecenin karanlık gölgeleri.

Bitmez bu özgürlük şarkısı
Dokunma çocukların geleceğine.
Özgürlüktür varoluş yasası
Dokunma bu ağacın çiçeklerine.

Kisiliklerde görülen olgunluk ,

Arafta kalmış insanlar,
Güneş sancılı doğuyor.
Havada hüzün kokusu var,
Ay sırtını dönmüş,
Karanlık kol geziyor.
Körfez durgun

Çığlık düşmüş ateşe
Közler küllenmekte derinden.
Aynalar küsmüş serseri yıllara
Yollar ayrılmış
Bihaber ayrılanlar birbirinden.

Düşlerim Kayboldu hüzün sokaklarında
Bir daha , seninle , güneş doğmadı.
Yıldız sesleri sustu koyu karanlıklarda
Maziden ne bir ses ne bir iz kalmadı.

Çakıl taşları bile gülmez oldular

Denizin kumsalı öptüğü yerde
Ne öyküler yaşanmıştır kimbilir.
Deniz kabuklarının renklerinde
Bilemezsin, ne anılar dinlenir.

Yorgun, uykusuz gözkapaklarımda