Öyle uzaktı ki
Dokunurdu,uzatsa elini
Öyle dert etmişti herşeyi
Doldurmazdı incir çekirdeğini
Yükü öyle ağırdı ki
Savurdu bir esinti
Gerçek dostlarından bağları kesik
İyi gün dostuna o kadar nazik
Gururun kibirin altında ezik
Acılar içinde farkında değil
Terk etmiş geçmişi sormaz vefayı
Ne bana yar olursun ne de yaren
Yaralı gönüle merhem sür de geç
Yakıpta kül etmek değilse gayen
Yanık yüreğe yel olup es de geç
Kimseler sormuyor halim hatrımı
Çıkar üzerine çarkı düzeni
İşbaşa düşünce çoktur gideni
Bakıp cemaline sanma medeni
Adem sıfatında gezeni gördük
Sen hakka yakınsan hak sana yakın
Ağlamak,gözlerden yaş akması mıdır
İçi kan ağlayanları görmez misiniz
Uyumak,derin düşlere dalmak mıdır
Ayakta, uyuyanları görmez misiniz
Yanmak,ateşlere atılmak mıdır
İçin için yananları görmez misiniz
Derdimi götürdüm hal pazarına
Bak hele müşterim gariban oldu
Bir tutam mutluluk aldım bedava
Kaybettim yollarda arsızın oldu
Kimi derya gibi,kimisi damla
Güz ayları geldi dökülür yaprak
Yaz yorgunu gibi uykuda toprak
Bulutlar rüzgarla olmuş şenşakrak
Niye bana hüzün çöker gül gibi
Üşütür içimi hazan mevsimi
Emanet bedenim,canım emanet
Elim hesap sorar dil hesap sorar
Aldığım her nefes hakka ibadet
Gözüm hesap sorar,kalp hesap sorar
Taşıyamaz oldum onca sevdayı
Akıl sır ermiyor,adem işine
Türlü mahlukatı saklar içine
Güven olmaz hiçbirinin ipine
Kimi ayak,kimi baştan dolanır
Herbirinin ayrı ayrı dünyası
Bana benden daha yakın yaradan
Geçilmiyor karanlıktan karadan
Çekilsene gafil sen bir aradan
Hakka giden yola mani olursun
Her ne arar isen ara kendinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!