Her adem oğlunu insan belleme
Edep bilmez,haya bilmez,ar bilmez
Zihin fukaraysa boşa dinleme
Adet bilmez,görgü bilmez,yol bilmez
Okusada cahil gitmez cehalet
Hayat dediğin binbir pencere
Birinden bakarsan olur tozpembe
Feleğin çemberinden geçmeyince
Aldığın her nefes sana zor gelir
Gönül kuşu uçar gider engine
Bir garip bülbülüm kendi halimce
Söylerim derdimi kendi dilimce
Bağlarım virane güle gelince
Ah edecek gülüm yok artık benim
Saksıya mahkumdur zalim köşkünde
Dağıtsam ellerimle
Ne düştüyse payına
Göz doysa
Gönül doysa
Herkes razı olsa
Kavgalar olmasa
Öyle alıştık ki artık herşeye
Hiç aldırmam taç taksalar eşeğe
Uzun yıllar oldu aldık görevi
O günden bu güne eşeklik bizde
Akıl yenik sefasına zevkine
Varımı yoğumu döktüm önüne
Yine beni soktu yerin dibine
Bakakaldım şimdi bomboş elime
Neşe benden uzak,sevgiler uzak
Açgözlüler bu alemde fukara
Ben senin çakırkeyif halini sevdim
Bal damlardı dudaklarından
Dedikodu da yaptık eleştiride
İyilikler çoktu aslında
Ben senin çakırkeyif halini sevdim
Bin kere onbin kere kurtardık vatanı
Ah! be çocuklar
Güzel günler yaşayacağınız bu çağda
Savaşlar görmeniz ne acı
Oysa size ibret olsun diye anlatacağımız
Onca hikayeler varken
Bizler yokluğu,yoksulluğu biliriz
Çok kalabalık sürüyüz
Yıllar yılı sürünürüz
Koyun gibi güdülürüz
Çobanımız çoktur bizim
Alimlerin geçmez sözü
Kanunlar önünde eşittir hakkın
Hem seçti seçildi hür oldu kadın
Padişahına kul olmaktan çıktın
Yaşa çok yaşa sen ey Cumhuriyet
Uygarlık yolunu açtın millete
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!