aldı hüzün adını
aşkın acısına sardı
uzunca yoldan
gelircesine ağladı
kırmızı
deneme yanılma hani
gariptir söz konusuyum
kışın ortasında
çiçekler açmış ya
saflığında yüreğim
ayağa kalktı yol verdiler
oturacaktı yer verdiler
inanılmaz hizmetler gördü
açtı gözünü doyurdu
muhteşem damak tadında haz
bir yol dedi kapılar aralandı
sen gittin ya yangınımdan
seni de ben yolladım git diye hani
karnımda milyonlarca kelebek de öldü gitti
acı lavdı geçtiği yerde can kurur kurudu
saclarımı aklar aldı yürüdü içi bezginlik
ben yalnızdım ya suç tekliğimde
asi mavi diyorlar
içindeki kendine
asiydi mavice eflatunu
bir haykırışı yükseldi göklere
hapsetti bulut gri kabus içine
can
caniçi kızdır ney'im
üflüyorum ya
küsmüş mü ne
çıkmıyor sesi
-10' na
hayallerin gölgesiydin
yaşam hayal gözlerinde başladı
adını verdim yaşamıma
aldığım nefestin sen
_________mimozaya takıldı serçecik
iki üç satır karalandı______________
_____________ ardından__________
adını minik koymuştu
beynim dimağım kirli
her taraf düşünce çamuru
ana fikir su
arınmalı
temelde aklımın sismografı
mutluluk ya da huzur için ne gerek? işte onu diliyorum dostuma,onun olsun.....
Tekrar merhaba
Yazdığımı tekrar okuyunca; şiirim uzarsa ne olur ki diye bir soru yönelttiğinizi duyar gibi oluyorum..Haklısınız..Bir kere şiir uzarsa, yarattığınız hüzün ya da coşkuyu dizginlemek zorlaşır, ikincisi kurgudan uzaklaşırsınız farkında olmadan ve şiir, içinize düşenden farklı bir şi ...
Merhaba
Size şiirinizle ilgili yazacağım kısaca..Yavaş yavaş öykülemeden kaçınıp, lirizme yönelin diyeceğim..Öykülemeyle hüzün yaratabilirsiniz belki ama metafor (bir anlamda uçkunluk yaratmak zordur) ..Öykü kipinde kaldıkça, şiiriniz zorunlu olarak uzayacaktır.Zira öykü eksikliği reddeder, bir ...