en büyük başarı
doğmakla başladı
şimdi bu yaşta olmak mesela
bakıyorum ya kendime
hala nefes alıyorum hani
susmam gereken o kadar çok zaman olmuş ki
konuşmam gerektiğinde anladım! ! ! ...
yaşadığına minnettardı
gece ısıtıyordu kemiklerini
üşüttü güneşin yağmuru
isimsiz şiirler ninnisi
yaşım dolu dolu
yirmi dokuzdu
orada başladım oysa
güvenmemiştim ki kimseye
öyleyse neden tekrarlı incinmeler
ağlasam
göz yaşım akmayacak gibi
kavrulacak gözlerim
renkleri
sevdiklerimi
tüm güzellikleri
bir çağrı idi İstanbul ‘dan
kırmadılar beni
geldi şiir geceleri
memnuniyetin tebessümleri
hazzın en nadide meyveleri
bir an dem vuruyor geriliyorum
kokuşmuş leş gibi dönüveriyor yaşam
sırıtıyor haince gözlerimden
boşluk ruhumu sarıyor sevdalım sanki
git desem gitmiyor kal desem ani baki
susuyorum dilim gözüm lal oluyor
BEN(İ) Ademoğulları vurdu
Adem' in hediye ettiği yerden
gecenin iğnesi ince işliyor yalnızlığın nakışını
sessiz bir haykırışı dinleyen yüreğin ritmi var
açan goncanın gül kurusu kuruyan son yaprağı
gelecek sabahta sevda çiğine akar hasreti var
gözü tutsa ten uymaz ellere isyanı
mutluluk ya da huzur için ne gerek? işte onu diliyorum dostuma,onun olsun.....
Tekrar merhaba
Yazdığımı tekrar okuyunca; şiirim uzarsa ne olur ki diye bir soru yönelttiğinizi duyar gibi oluyorum..Haklısınız..Bir kere şiir uzarsa, yarattığınız hüzün ya da coşkuyu dizginlemek zorlaşır, ikincisi kurgudan uzaklaşırsınız farkında olmadan ve şiir, içinize düşenden farklı bir şi ...
Merhaba
Size şiirinizle ilgili yazacağım kısaca..Yavaş yavaş öykülemeden kaçınıp, lirizme yönelin diyeceğim..Öykülemeyle hüzün yaratabilirsiniz belki ama metafor (bir anlamda uçkunluk yaratmak zordur) ..Öykü kipinde kaldıkça, şiiriniz zorunlu olarak uzayacaktır.Zira öykü eksikliği reddeder, bir ...