çığlık çığlığa acısını haykırıyor çılgınca
uzaktan kendine bakıyor da
yanıyor da kendi söylediklerinden yüreği
gerçek saklı kalmalıymış meğer
bağdaş kurmuş düğüm düğüm
bağrımın orta yerinde
gözleri uzanır
kararlılıkta kalmış
geceyi yakalar
yarılır karanlık
aşk aydınlaşır
sürüler geçiyor
kalabalığında yalnız
yalnız karanlık gece
sırtlanın çekiştirdiği
parçalanan yalnız
yalnız bir martının çığlığı
kondu minik serce
bahçemdeki asmaya
dağlardan gelen
gezgin rüzgar
hafiften salladı
yapraklarını asmamın
düne şiir yazılmazdı
yürek acısı
bu gün düne şiir yazılıyor
kapanan akşam sefası
ne kadar desende renkler soluk
düşlediğimdi
çıplak bir kadın
neredeydi dekoltesi
kaldı aklım
gözlerime
_________________________’’timsah değillerdi, beyaz siyahıma değdi’’
gidiyorken yürümelerime
yanımda taşıdıklarım
koparıyor parçalarımı
bıçkınca
mutluluk ya da huzur için ne gerek? işte onu diliyorum dostuma,onun olsun.....
Tekrar merhaba
Yazdığımı tekrar okuyunca; şiirim uzarsa ne olur ki diye bir soru yönelttiğinizi duyar gibi oluyorum..Haklısınız..Bir kere şiir uzarsa, yarattığınız hüzün ya da coşkuyu dizginlemek zorlaşır, ikincisi kurgudan uzaklaşırsınız farkında olmadan ve şiir, içinize düşenden farklı bir şi ...
Merhaba
Size şiirinizle ilgili yazacağım kısaca..Yavaş yavaş öykülemeden kaçınıp, lirizme yönelin diyeceğim..Öykülemeyle hüzün yaratabilirsiniz belki ama metafor (bir anlamda uçkunluk yaratmak zordur) ..Öykü kipinde kaldıkça, şiiriniz zorunlu olarak uzayacaktır.Zira öykü eksikliği reddeder, bir ...