______kim zamansız
_________göz kırpar toprağa
- ağaç ki
o zaman yanar
toprak
- geçmiş/gelecek duygulara
tıngır mıngır yolcu ya giden
aslında on yılı aşmıştı da
çıkmamıştı
önce masum acı geçti vicdan kürsüsüne
konuştu sessiz çığlığında gözyaşları
akabinde baş kalktı doğruldu boyun
dikleşti kibirli burun
gök yarılıyor ikide bir kapatıyor pamuk bulutlar
fistanımın cebindeydi tüm hayallerim
köy güzeli gibiydi tüm umutlarım
kentin duvarlarından kopmuş sevdiğim
sonradan öğrendi tesadüfen geçtiği yüreğim
yoklukta yaşadığım zenginlik akar kalbimden
yol bozuk hava bozuk
yürüyorum ki benden
bedenim sürükleniyor bir de ağır
diyorum bu ağırlık neden
ellerim gidiyor ceplerime
bir yığın hikaye batıyor diken gibi ellerime
işitende yaşam
baykuşlar ötünce uğursuzmuş
ben bilmem
baykuşlar çığlık çığlığa
anlamam ki
menteşesiz açık kapılar
kalıcı olmaz gelenler
sakar aksaklar
oysa yanıyordur lambalar
seni bir gün göremedim ya
daha önce de yokmuşsun gibi
garip
öleceğim sanırdım
oysa yokluğunda
__________________________________________8 ocak - 11 ocak
Sen
özgürlüğe kanat açtığın gün
bizi sensizliğe mahkum ettin
zaman zamanın içinde
zaman iken sen
karlardan süzülüp
çiçek tarhlarına
kelebek misali
bir eflatun
mutluluk ya da huzur için ne gerek? işte onu diliyorum dostuma,onun olsun.....
Tekrar merhaba
Yazdığımı tekrar okuyunca; şiirim uzarsa ne olur ki diye bir soru yönelttiğinizi duyar gibi oluyorum..Haklısınız..Bir kere şiir uzarsa, yarattığınız hüzün ya da coşkuyu dizginlemek zorlaşır, ikincisi kurgudan uzaklaşırsınız farkında olmadan ve şiir, içinize düşenden farklı bir şi ...
Merhaba
Size şiirinizle ilgili yazacağım kısaca..Yavaş yavaş öykülemeden kaçınıp, lirizme yönelin diyeceğim..Öykülemeyle hüzün yaratabilirsiniz belki ama metafor (bir anlamda uçkunluk yaratmak zordur) ..Öykü kipinde kaldıkça, şiiriniz zorunlu olarak uzayacaktır.Zira öykü eksikliği reddeder, bir ...