Şule Akşit Şiirleri - Şair Şule Akşit

İnsancılık oynayanlara,
İnsan olduklarını inandıramadım ya ,
İşte hüznümün nedeni buydu...
Üzerime vazife miydi, dersen ,
O da benim aymazlığımdı ,
Hüzün dile gelene kadar fark etmedim...

Yokluğun ne yaradır
Ne mühür
Varlığım yokluğunda
Hiç olmadığı kadar hür.
Ne vicdan yap ne üzül
Benden uzak ol da

Gelen ben değilim,

İçim.

İçim sana koştu,

İki dili cevval,yüreği kelebek
Biri denize tutkun
Diğeri ormana vurgun
İkisi de yorgun mu yorgun

Kanatlarında olsa da yaralar

İLLA Kİ
Çirkin görmek istemiyorsan ,
Güzelden,

Kötü görmek istemiyorsan,
İyiden vazgeç...

Dikilen ,sökülebilir
Yeşeren kuruyabilir
Başlayan bitebilir
İlla ki ,ne olabilir
An'da olan hep diridir...
04.03.2018 / Denizli

Söz gereksiz,

İnanmaktır aslolan,
Toprağa ve tohuma.

İkimizde bahçıvandık,

Bu aşka beden fazla geldi,

Biz de çıkarıp attık.

Şimdi her zamankinden,

Havada kan kokusu var
Sonsuz derinliklerimden
Çıkan kuzular
Belli ki
Kurt avına çıkmışlar...

Leylana(sevilene) dil uzatanlar,
Leylanın hakikatinden bihaber olanlar,
Belki senin de haberin yok,
Ne çıkar,
Mecazi aşklar,hakiki aşka
Sadece köprüdür,