Gözüm gördüğü için
gönlüm sevmez ki
Gönlüm sevdiği için gözüm gördü,
O yüzden gözden ırak olan gönülden ırak olmaz,
Gönülden ırak olan gözden ırak olur...
Mecnun,Leyadakine meylettiği için
Gönül, özgür çocuk,firari,
Akıl,akıl oyunları yaparken
Gönül yalın ayak çoktan gitmişti
Akşam ezanı sokakta oynayan
Çocuğu çağıran anne gibi
Akıl,gönüle sesleniyordu,
Yaşam farksızdı,
Dün neyse,
Bugün de aynıydı.
Sadece insan
Dün biriyle kurduğu hayali
Bu gün başkasıyla yaşayacak güçte değildi...
Evet, hepsi mis kokulu gül,
Sade güzel değil beride ki,
Yada çirkin diğerinden öteki
Ama bazısının açtığı yerde ki
Tezek kokusuna....
İnan dayanılmıyor...
Hani...
Sarmıyor musun...
En yalnız olduğum anda,
Sarmıyor musun, ılık bir rüzgarla,
Bir buluta takıp aklımı,
Boşaltmıyor musun zihnimi,
Sandalyesinde otuyordu.
Birden bir yıldız oldu,
Kendi etrafında döndü, döndü, döndü
Hem dönüyor, hem yükseliyordu...
Ağzı bir karış açık kalamadan,
Gökyüzünün derinliğinde kayboldu.
GELEN SENDEN GELDİ,
GİDEN SANA GİTTİ,
YANİ AYRILIK HİÇ OLMADI...
HATIRLA...! ! !
Öyleyse üzülme
Gelen sevgide olsa düşmanlıkta
Senin tövbeni Allah kabul eder de
O kabul etmez..
Günahkar,karşısında günahkar ister...
Çünki,Karanlık karanlıkla beslenir
Aydınlık aydınlıkla.
Gün Aydın...
Gün, aydın olmayıpta ne yapsın,
Gün aydın olmalı,
Daha iyi bir fikri olan Gün'e söylesin,
Günler aydın olmalı,
GÜN AYDIN...!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!