Şule Akşit Şiirleri - Şair Şule Akşit

İkisi de çocuktu
ikisi de oyuncu
Başka çocukta yoktu
Biri ara ara çıkıyordu sokağa
Biri sokaktan içeri girmiyordu
İkisi de çocuktu

Bir şiir yazarsın,
Kime yazdığını
Yıllar sonra anlarsın..
Oluyor öyle bazen...
Bazı şeyleri..
Kendinden bile saklarsın...

Ben insan olmayı hak gördüm kendime
Kimin ne eşeklik yaptığından bana ne...
Eşeğin yükü çok, çiftesi pek olur,
Güzel gözlerine hayran olsam da,
Eş olmam eşeğin eşekliğine....

Bazı kadınlar İstanbul gibi derler,
Sevinsin mi üzülsün mü şimdi onlar,
Eşsiz olmak hoş olsa da
Yalnızlığı kim ister...

Sen ilgilenmez
Sen sevmezsen,
Bende seni sevemem sanmıştım.
Gördüm ki sevebiliyormuşum.
Bütün korkum yerle bir oldu.
Bundan sonra istediğin kadar

Her şey kısmet,
Çok denedim
Kahırla kederle ölmüyorum,
Sanırım bir gün
Gülerken gideceğim.

En kötü ne olabilir ?
Farzet ki ölmüşüm,
Toprağa karışmışım,sonra
Sellerle okyanuslara kavuşmuş,
Buhar olmuş,gökyüzüne çıkmışım.
Yağmur olmuşum sonra,

Uçan kuş kanadını
Kendine yük sanır mı...?
Kanat olmadan
Bulutlar altta kalır mı...?
Serçe isen,anka kanadına heves olur mu...?
De git işine,alıkoyma yolumdan.

Bazen kendimi kaybedip bulmak istiyorum
Bazen de kendimi kaybedip bulmamak..
Bazen keyfimin kahyasıyım,bazen de değilim
Bazen hiç olasım var,bazen de hep
Bazen de hiçlik ve hepliğin ötesinde
..................................................................

Acıya tutunan tarafıma acımadım,
Acıya tutunan tarafına acımamı bekleme.
Masumiyetin som güzelliğine demir attım,
Bulanık göllerin de yüzmemi bekleme...

Demedim mi güneşe tutkunum