Suat Çiçek Şiirleri - Şair Suat Çiçek

Kalbim şelale olur seni anarken
Benliğimde erir yılların tortusu
Yüreğimde vuslat gülleri kanarken
Gönlümde filizlenir aşk homurtusu

Ufkumu aydınlatır huzur güneşi

Evvel de sen ahir de sen
Yücesin birsin Allah'ım
Batın da sen zahir de sen
Yücesin, birsin Allah'ım

Sensin cihanı yaratan

Karanlıklar bürümüş insanlığın gözünü
Aydınlığa hasret gönüller beni sorgular
Batıllar kuşatmışken insanlığın özünü
Yokluk tuzağına düşenler beni sorgular

Hedefler belli değil, adım adım mevziler

Sevgi şefkat abidesi
Canım annem, güzel annem
Hanemizin güzidesi
Canım annem, güzel annem
Varlığıyla özel annem

Tutku çöllerinde gölge ararken
Kurak mevsimlerde gezdim avare
Dağınık saçımı zaman tararken
Gaflet aynasında süzdüm avare

Tutkular, umutlar, boğuk nidalar

Yolcu dizilir yola
Ne sağa ne de sola
Gidenler hep kol kola
O yan, bu yan olmamış

Bir gece bir de gündüz

Ara ara ayırdığım kumullardan toplayıp
Saksılarda ektiğim mevsimlik bitkilerden
Beklerim bostan hayallerinden umut
Sararan sevdaların iklimlerinde

Tabiatın sesidir NEY’in perdelerinde
Yanık sedasıyla gönüllerde sevgi dokur
Bir hakikat gizlidir kelimesiz dilinde
Sonsuzluk güftesinden tatlı besteler okur

Akış meçhule değil O’na doğrudur
Yörüngeler dönerken nurlar içinde
Kainatı kuşatan onun nurudur
Alemler kat kat olmuş sırlar içinde

Rahmeti kuşatmış bütün alemi

Bu dünyaya meyil verip
Gam yüküyle doldun gönül
Sanma muradına erip
Kurtuluşu buldun gönül

Diken varken gül dalında