Üzerime sinen bu yalnızlıkta ne?
Ölüyorum hergün bulup bir bahane
Peki şu karanlığın sihride ne
Çekiyor beni içine ben istemesemde
Boş boş bakıyorum duvarlara
Uzundu gece
uzadıkça uzadı.
Duvardaki tablo asık suratlı,
duman sarı.
Ayak sesleri işitiliyordu,
Kalbinde derin bir yara bırakır çektiğin acılar
Sadece sana oluyor sanma çoğu insanın derdi sıkıntısı var
Ama unutma ümit etmekte var
Ümit etmek önemli inanmak kadar!
İnan yaşatır o ümit seni
Bir selam çakıyordu küçük çocuk
kafasında hasır şapka mısır tarlasında,
oyun oynuyor kırlangıçlarla...
Koşunca yoruluyor yaşıtlarına göre daha önce
Oyun oynamayı çok seviyor
Sana adanmıştır benim hayatım
Ben en güzel beni sende yakalamışım
Tuttum bırakmam seni her zaman aklımdasın
Korkmuyorum artık çünkü sen benim yanımdasın
Güzel bir şarkının notalarısın sen
Bir kiraz ağacının altında
hafif bir karaltı...
Uzanmış gökyüzünü seyrediyordu;
adı Murat'dı...
Düşünüyordu sürekli sevdiği kızı
o da beni seviyor mudur diye
Menekşe gözleri öylesine manalı öylesine derin baktı
Sanki çölün ıssız bir yerinde gizli kalmış bir vahaydı
Tutuldum rüzgarda uçuşan ipeksi saçlarına
Yanıp sönen yıldızlar parlıyordu o pak alnında
Görünce onu eridi sıkıntılarım, güneşi gören buz gibi
Bir kelebeğin desenli kanadında yakaladım güneş ışığını,
Parıldadı beyaz-mavi.
O zaman bir anın ne kadar önemli olduğunu anladım,
Yuvadan ilk kez uçan güvercinin cesaretle ilk kanat çırpışındaki gibi...
Güzelliğin ne olduğunu anladım,
Birbirinden farklı insanlara baktıkça
Bir yerdeyim...
Varla yok arası
Uykudan yeni uyanmış gibi;
Savsakladım.
Umut'du atan kalbimde
Gözlerini anlatmalıyım sadece,
sadece gözlerini...
Uçsuz bucaksız bir uçurum gibi
Hiç bitmeyen bir yol gibi
İçimi ısıtan bir mey gibi
Gözlerini anlatmalıyım sadece, gözlerini.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!