Bir kelebeğin desenli kanadında yakaladım güneş ışığını,
Parıldadı beyaz-mavi.
O zaman bir anın ne kadar önemli olduğunu anladım,
Yuvadan ilk kez uçan güvercinin cesaretle ilk kanat çırpışındaki gibi...
Güzelliğin ne olduğunu anladım,
Birbirinden farklı insanlara baktıkça
Bir yerdeyim...
Varla yok arası
Uykudan yeni uyanmış gibi;
Savsakladım.
Umut'du atan kalbimde
Gözlerini anlatmalıyım sadece,
sadece gözlerini...
Uçsuz bucaksız bir uçurum gibi
Hiç bitmeyen bir yol gibi
İçimi ısıtan bir mey gibi
Gözlerini anlatmalıyım sadece, gözlerini.
Giderken neleri götüreceğini bi düşünsen
gözlerimi yere düşürüp, bir yabancı gibi beni bırakıp gidecekmisin sahiden..
sana seni yeniden sevebilirim desem
ellerin titrer mi kapıyı son kez kaparken...
Meftunuydum o kara gözlerinin
Yüreğime dokundu o davranışın
Herkesle muhabbet edip beni yok sayışın
Neden sana bu kadar bağlanmışım
Unutamadığım bir hadisedir
O öfke dolu bakışın
Evdeyim şimdi tek başıma.
Gülüşlerin yankılanıyor odanın duvarlarında.
Ve hayalin geziniyor etrafımda.
Çıkmıyorsun aklımdan uyuyunca bile,
Seni görüyorum rüyalarımda.
Dün gece sol yanıma yatmışım
Kalbim sen diye sızlayıp durdu.
Bir nefes almak için dışarı çıktım
Göğsüme senin hasretin doldu.
Aklıma takıldın kahpe bir saatte
Bir buluta baktığımda aklıma geldi;
Dünyanın bütün yükünden kurtulsam
Ne güzel olurdu yeniden çocuk olsam
İçime çeksem taze bahar kokularını
sakın almayın gözümdeki o parlayan ışığı
Katrede kaybolmak isterim
Pervaneler gibi yanıp tutuşmayı
Hasretim o gözümü kamaştıran ışığa
Onun için giderim ben yokluğa
Bir ince sızıdır yüreğimdeki
Sanki kırk yerimden kırılıyorum
içim bulanık ve sıkıntılı ızdırap duyuyorum
Hayallerim yatıştırıyor biraz beni
avutuyorum daha kötüsüde olabilirdi diye kendimi
Bir bahçe hayalimdeki
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!