RAKKAMLAR
Bir kişi hiçtir
İki kişi yalnız
Üç kişi her şey
Dört kişi kalabalıktır
09.50 – 26.09.2007
REKLÂM
Sevdamı dağlara yazsam
Sığmaz derelere, tepelere.
Yüreğime kazırım ince ince,
Yüreğimden tüm bedenime.
RENKLERİN DİLİ
Her şeyin dili vardır bu âlemde
Konuşur sessizce bilene
Renkler mesela
Beyaz anayım der
Siyahsa baba
Alıp başını gitmeli
Hiçliğin içine gizlice
Kimseler bilmemeli
Gittiğin yerde seni
Ne yer içersin
ÖMRÜMÜ YİYEN METRESE
Hani yanmıştın hasretten
Küllenip sönmüştün sen
Sesin soluğun çıkmazdı
Gözyaşlarımla taş kesmiştin
ÖMÜR DEDİĞİN
Beklerim günü, beklerim geceyi
Daralırım Nur’suz zamanlara
Depreşir aniden ruhum
Nur’umun haberini verir nameler
Bir heyecan, bin telaş, alev alırım
ÖZLEM
Babam yokmuş geldiğimde dünyaya,
Duyuramadım ilk yaşam feryadımı da.
Yılda bir ay; biraz şefkat, biraz sohbet.
Sonra on bir ay, yine hasret.
ÖZLERDİM
Sorgusuz çekip alırdı seni canların,
Sensiz mum olurdum kör sabahlara,
Tükenirdi can alevi sohbetlerimiz,
Yarım kalan türkülerini özlerdim.
Öyle bir candaşlıktı ki
Candaşlığımız..
Mermi sağanağına girerdik
Birbirimizin yerine
Öyle bir yarenlikti ki
ÖYLESİNE
Ne selam var ne sabah
Af çıkmamış hasretlere
Gün doğmamış dağlara
Kan damlasa da gökten.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!