Seyrani Şiirleri - Şair Seyrani

Ey mürüvvet kanı şah-i risalet
Bilmişim olduğun mahbub-ı Mevla
Dilim ikrar eder kalbim şehadet
Mefhar-ı alemin kadrin mualla

Ey zat-ı esrar-ı mir'at-ı vahid

Gönül gayrı ümid etme nafile
Yare gerçekliğin yalan göründü
Yazmış belli defterine hem dile
Aklımı başımdan alan göründü

Yoldu sakalımı tarağım benim

Gel gönül Mevla'ya edelim niyaz
Hak murad verici parasız gönül
Sahibinin ismin çıkarmaz beyaz
Hatem yüzük olsa karasız gönül

Aşığın kalbinde görüp yarayı

Gönül sarayını eyle müzeyyen
Belki mihmanlığa han gelse gerek
Vahdetten kesrete olmuş muayyen
Kesretten vahdete şan gelse gerek

Kuluna yardımcı yaradan kefil

Ey tabib elden gelirse yaremi gel emleme
Yar elinden gelmedir bu yareyi merhemleme

Havf-ı Bari yenmez içilmez verilmez borçluya
Hakim ü valilerin cisminde canın yemleme

Evvela dilber olana
Hüsn-i Yusuf cemal ister
Bakan gözler hep bulana
Boyu serviden dal ister

Beli ince beyaz teni

Bir aynaya kılsam nazar
Sağ tarafım sol görünür
Padişahlar ferman yazar
Tatarlara yol görünür

Her ölüye olmaz tabut

Gül gibi açılmış herkeste bir huy
Ecel gelmeyince solmaz ki solmaz
Arif ol imâm-ı zevk-ı aşka uy
îmanından guman olmaz ki olmaz

Bir yanmış yerime dökmezsen suyu

Gülşende bülbüle güller gülünce
Dikenlerde hara batık demiş var
Hayvanlar içinde tenasülünce
Ana tarafından natık demiş var

Sağ ve sol alt ve üst ön ve arkadan

Gülüne dolanmış diken görse de
Aşkım dikeninin duymaz kulağı
Yılan dişlerinin zehrin sürse de
Çözülmez leyleğin dizinin bağı

Tıfl-ı kalbim mehd-i aşka belenmiş