Seyrani Şiirleri - Şair Seyrani

Gönül ahvaline kıldım temaşa
Bir şahlar şahına bakıp eğlenir
Cemalini gören gözler kamaşa
Lutf-ı penahına bakıp eğlenir

Bu çarh-ı gaddarın düşen eline

Alakayı zat-ı Haktan kesmeli
Tecelli badesin içmeyen gönül
Sen de şaştın hangi yönden esmeli
İyiyi kötüyü seçmeyen gönül

Ne mümkün def etmek Hakkın kudretin

Muhabbet badesin bezm-i ezelden
Nuşeden saki-i ebrar elinden
Bir yâr bulup huyu suyu güzelden
Kurtarmış yakasın ağyar elinden

Bülbül hicabından güldür terleyen

Muhabbet meclisin Hazreti Allah
Şol medine havasına dönderir
Akşam ile sabah bir olur her gah
Dertlilerin devasına dönderir

Bir muhabbet meclisine münafık

Münafığın alametin söylevim
Muhabbet ehline buğz u kin tutar
Mümin diye münafığı neyleyim
Muhabbet içinde gizli din tutar

Münafık meclise gelir oturur

(Seyrani)
Müşkül bir muamma sırrı Hüda'nın
Kapı penceresi yok ki odanın
Türlü yoldan cana giren gıdanın
Canı senden sorsam sadası nerde

Müstemi' oldum hezaran vaizin takririne
Gayreti yok masivadan kalbinin tathirine
Cennet ile güldürür gahi tamuyla ağlatır
Nefsinin kürsiden inmezden düşer tedbirine

Ders-i aşkın neş'esinden hiç haberdar olmamış

Mutfak-ı aşkımın pilav zerdesin
Pişiren ateşi gözden korumuş
Hissiz eller zevkin yırtmış perdesin
Dökmüş hicap suyun yüzden korumuş

Ne mümkün yanmasa çiğler pişmeler

Örümceğin sıratından
Kendi geçer kimse geçmez
Ay güneşin suratından
Bir zerreyi yerip seçmez

Bir koyunu kurt yese de

Öyle bir şem-i cemale yandı kalb pervanesi
Benzemez hiç bir cemalin şem'inin müştakına

Yanmadan uslanmadı gitti dil-i divaneler
Ya neler var aşk ile yanmış tutuşmuş yaneler