'Beyaz giyme söz olur
Siyah giyme toz olur
Gel beraber gezelim
Muradımız tez olur'
En sevdiğim türküdür
Nevzat Karakış sesinde
Gözlerim köprüaltı çocukları gibi bakıyor
Cepleri bomboş yüreğimin
Saplanıp kaldım gecenin girdabına
Çırpınsam da boş boyun eğsem de
Belki bir kibrit çöpüne bile tutunabilirim
Belki bir gemi bile kurtaramaz beni
Biz,
Kızılderde söyledik söyleyeceğimizi
Ölsek de yolumuzdan dönmeyeceğimizi
Söyledik, Mahir ustanın gür sesinde
Ve o gün bu gündür
Her zaman her yerde
Akşam
Servise binmek için
İnince sirkeciye
Karşımdaki kız kulesine
Baktım
Bilsemde tarihçesini
Nihayetinde alabildim kalemimi
Baş ve işaret parmağımın arasına
Bastıra bastıra yazıyorum işte
Bir yangının içindeyim
Altıncı ayını geçti yana yanayım
Yakarıyorum kendime kurtar beni
Selenim
Sana pamuk prensesim derdim
Sen acılar kraliçesiymişsin
Yanlızlık ülkesinde
Tutunmuşsun
Can verdiğin minik bedene
Yaşamadan geçti yıllar
Kupkuru dal kaldım işte
Ne yaz gördüm nede bahar
Kupkuru dal kaldım işte
Kapanıyor ömür kapım
Hep bu kabus
Biter diye bekledim
Süt liman sabahlara
Uyanmayı diledim
Güneşli günlerde
Bahar tadında
Yağmurlu bir gece yarısı
İçimde ince bir sızı
Kah burkulur yüreğim
Kah sevince banarım
Seni düşünmekteyim
Ne yapıyordur şimdi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!