Sevnur Şaylan Şiirleri - Şair Sevnur Şaylan

Gidişinden bu yana saydığım aylara,
Bir parmak daha eklendi...
İnanmak zor oldu elbet...
O kadar ay nasıl da geçti...
Kimi gün gördüm seni...
Titredi ellerim...

Bir gün...
Çok yakın bir gün..
Gideceğim buralardan...
Günün en vurgun saatleri olacak...
Belki bir gün doğuşu,
Belki bir gün batışı...

Korkuyorum bu gidişattan! ...
Korkuyorum ekrana bakıp,bir haber görmekten! ...
İçim acıyor,içim! ...
Şu dünyada her şeyi öğrendik...
Yeri geldi öğretildik,
Yeri geldi öğrendik...

Dilimde kurulmayı bekleyen devrik cümlelerim vardı aşka dair...
Bir beklenen vardı...
Nerelerdeydi,kimdi,ömür yetecek miydi görmeye...
Bir duam vardı her secdeye alnımı koyuşumda...
Kimseleri görmeyen gözlerimin bir beklediği,
Kimseleri sevemeyen yüreğimin bir helali mutlaka vardı...

Uzaktan seni seyrettim dün gece...
Başın öne eğik...
Gözlerin dalgın...
Sen ordaydın da...
Ya aklın...
Susuyordu,dünyanın en bilmiş insanı...

İçimde birşeyler var...
Gözlerimde saklanan...
Dilimde susan...
Hiç bir şarkıya sığınamıyorum artık...
Gitmek istiyorum...
Koşmak istiyorum...

Bir gün yeniden,
Umutla bekler miyim bazı anları? ...
Hasretimin biteceği özlemleri bile,
Sevebilir miyim? ...
Yeniden,sevebilir miyim insanları? ...
Aynada kendime gülümseyebilir miyim? ...

Sustum...
Kabullenmesi zor oldu elbet,
İncindi en derinlerim,
Her zerrem...
Kapanması imkansız bir yara gibiydin,
Hiç kabuk bağlamadın,

Aşk iki kişilikti...
Leyla ile Mecnun...
Ferhat ile Şirin...
Aslı ile Kerem...
Aşk iki kişilikti,
O ve ben...

Biliyorum…
Bir yerlerde,mutlaka aklına geliyorum arada…
Birine kırılıyorsundur…
Sevilmiyorsundur…
Hani hayat bu…
Olur ya…