Sevnur Şaylan Şiirleri - Şair Sevnur Şaylan

Kaybettim kendimi bugün...
Kan revan içinde kaldı kalbim...
Korkmadım karanlıktan,
Geceden de karanlıktım zaten...
Ben sustum...
Her çığlığı attım bedenime...

Çıkıp dolaştım bugün,
Aradım da dostlarımı...
Seni anlattım durmadan,
Yaşadıklarımızı,hayallerimizi,
Ve sebepsiz bir bitişi...
Ellerim ellerini arıyordu...

Çaktırmadan rüyalarıma giriyorsun bugünlerde…
Yaşadığın yerlerde dolanıyorum,sen yoksun…
Şaşkınım…
Hiç gelmediğim şehrindeyim oysa rüyalarımda…
Allah’ım,diyorum,
‘’Ne işim var benim buralarda! ...

Sen,
Beni çok seven bir acı bıraktın bende…
Bırakıp gittiğin günden beri oturup kalmış yüreğime…
Sen,
Her şarkıda bir sen bıraktın,
Her şiirde bir hitap,

Yüzsüz! ! !
Ne yüzle giriyorsun ki rüyalarıma!
Zaferimi kutluyorken,yüreğimle ben,
Seni aklıma geldiğin anda kovmayı başarırken...
Yüzsüz! ! !
Ne hakla giriyorsun rüyalarıma!

Senin bildiğin,
Sevda değil…
Anlatmaya kalksam,anlamazsın…
Sen,Leyla ile Mecnun’u bilir misin desem,
Biliyorum,güleceksin…
Zaten sana,

Gözlerimden sessiz sessiz yaşlar geliyor…
Biliyorum…
Bir daha asla göremeyeceğim seni…
Uzaktan da olsa izlemeyeceğim seni bir el gibi…
İçim yana yana da olsa beklemeyeceğim yoldan geçişlerini…
Rüyalarıma gel,ne olur bir gece…

Bakma sen giderken sessiz kaldığıma...
Benim tüm susuşlarım sana değil,
Aşka...
Ağlayamıyorum...
Ağlayamıyorum,sen ağlarken karşımda...
Sen ağlarken sana sarıldığıma bakma,

Ömrü tükendi bu sevdanın...
Tüketti,
Zaman sağolsun...
Ödenecek ne kadar bedeli varsa da,
Ödedim...
Fazlasıyla...

Öyle bir şey ki bu…
Ateşini hissede hissede,
Yürüyorsun yangına…
Bilirsin içinde bir yerlerde,
Kaplayacak bedenini,ruhunu zamanla…
Bilirsin,tüm yangını içine aldığında,