Şiir gözlüm ayrılık canıma yetti
Senin yokluğunda kalemim isyan etti
Kağıtlar, defterler yetersiz kaldı
Bir kasırgaymışsın esti geçti
Viran oldu harabeye çevirdin yüreğimi
Bu kadar zaman senin yokluğunla yaşanmış
Sevgimiz yılların arkasına saklanmış
Mutluluk ve umut hep geç kalmış
Belki de bitiyor o dinmeyen özleyiş
Sevgiye olan açlığımı seninle doyurmak
Rabbim bana bir dert vermiş
Beraber derman da vermiş
Bu ömrüme ömür katmış
Beraber derman da vermiş
Sen bir tren katarının son vagonuydun
O vagon da koptu, bu tren nereye yol alsın?
18 Eylül 1995
Yağmur taneleri pencereme vuruyordu o sabah
Hepsi ayrı dilden konuşuyorlardı
Sanki bana bir şeyler anlatmak istercesine
Yokluğunda teselli oluyorlardı, gönülden anlarcasına.
Kulak verdim birine ne diyordu acaba?
Yüreğimde bir kasırga esiyor ki
Ne var ne yok hepsini savuruyor
Bir şeyler kopuyor ta derinlerden
Bu yok oluşumun bir belirtisi mi?
Yüreğimde bir volkan yanıyor ki
Ne umutlar vaat etmiştin, uğrunda ölünen sevgiler
Yok şimdi; uğrunda ölünmeye değecek sevgililer...
28 Ocak 2002
Hani o siyah saçlarına aklar dolmazdı?
Hani ışıl ışıl yanan gözlerine yaşlar dolmazdı?
Hani o gamzeli yanakların, hiç solmazdı
Yıllardan korkmazdın sen! Sana bir şey olmazdı...
Sana göre her şeyin en iyisini sen bilirdin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!