Hükmüm geçmez benliğime, beynimde depremler...
Set vurulmaz oldu yüreğimde gel-gitler
Donuk bir bakıştır, bulutlanmış gözlerimde özlemler
Yanarsın, yok olursun aslında; yinede görmezler...
Kaç gecedir yinelediğim kabuslarım
Günlerdir uyumamışım
Knlı bakmakta gözlerim
Tutulmuş söylemez dilim
Kördüğüm oldu sözlerim
10 Temmuz 2002
Gökyüzünün bunalıma girdiği bir gün
İsyan edip hıçkırarak ağladığı bir gün
Atmışım çıplak ayaklarla kendimi sokaklara
Saat yirmi dördü vurduğu bir gün
Benim göz pınarlarım kurumuş
Gözlerimdeki yaşı
Ellerinle silemedin
Yüreğimdeki yası
Sevginle dindirmedin...
Hüzün yağmurları
Neyi tutsam kaybolacak gibi duruyor
Neye baksam paramparça oluyor
Asude geçti gençliğim, beyhude arıyor
Yaş otuza dayandı ortaçağ kapımı çalıyor
Gözlerimin altında mor halkalar çoğalıyor
Yüreğimi koşturdum yıllarca peşinden
Sende belki bir gün seversin diye
Ne gülen göz kaldı, ne tatlı yüzüm,
Sende beni öyle sevmiyorsun ki...
3 Nisan 2007
Telefon tellerinde minik serçeler
Bahçenizde açmış kırmızı güller
Ağaçların dallarını kucaklar
Hoş kokulu, çiçekli sarmaşıklar
Geçerken kapınızın önünden
Sarkmışsın yine o pencerenden
Bahtımı ellere verdim
Ruhumu yellere verdim
Ömrümü sellere verdim
Gönlümü çöllere verdim
Heder olan yaşamın ardından
Ağlamak niye gülmek varken?
Çaresizliğine çare ararken
Ağlamak niye gülmek varken?
Bir kıyımdı bitti dönüş yok
Yokluğun bir zehir gibi
Yakıp kavururken beni
Sana açtım ellerimi
Affet Tanrım, affet beni!
Ağlıyor bu deli gönlüm
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!