Güneş sönmeye görsün
Günler geçmeye görsün
Dünya dönmeye görsün
Alem seyreyleye görsün
Senden ayrı kalamam
Yokluğuna dayanamam
Gönlüm, gönlünde kaldı
Artık sensiz olamam
Gözlerini gördü gözüm
Çok kereler çarptım, böldüm, topladım, çıkardım
Sonuç hep aynı; iki artı iki, eşittir sevgi....
18 Eylül 1995
Yine akşamlar, yine gece...
Aramızda kocaman dağlar
Engin denizler
Ulaşılmaz, aşamadığımız yollar
Teller girdi araya, aramıza
Seni bana bağlayan
Bir bahar vardı seni bana anlatan
Bir bahar vardı içinde yaşanılan
O bahar ki; önce yakıp kavuran
Çağlayanlar gibi yüreğimi aydınlatan
Mahkumiyet hayatım zindanda geçti
Aydınlık günüm karardı sanki
Onu ilk gördüğümde vuruldum belki
Bir çift yeşil gözün esiri oldum
Açmadın kalbini bana bir an da olsa
Bir gönül kuşuydum vurdular beni
Vurdular da kolum kanadım kırdılar benim
Bir sevgi seliydim, delice çağlayan
Önüme setler vurup kuruttular benim...
18 Nisan 2002
Bakıyorsun gözlerinin içi gülerek
Kim bilir neler geçiyor aklından o an?
Her sabah gelip geçiyorsun
Hatırlamıyorum sayısını, aynı yoldan...
Tekrar tekrar arkana bakarak
An gelirdi ki senin;
Yanımda oluşların bile yetmezdi
Hep özlerdim seni, senli ve sensiz
Bu özleyiş yüreğime sığmazdı...
Sevgi veren dallarımı kırdılar
Dalsız budaksız bir ağaç olur mu?
Sevgi veren pınarlarımı kuruttular
Suyu akmayan bir pınar olur mu?
Ben benliğimden koptum şu yaşımda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!