Sevgi Keske Şiirleri - Şair Sevgi Keske

kızılırmağın kenarında uzanan bir bağ,
zaman kaçı gösteriyor, bilmiyorum hangi çağ…
kışlar gelmiş, yazlar geçmiş bağlarda,
koruk koruk salkımlarımla yeşermiş bir dağ…

bağ bozumunda dalımdan aldılar beni,

derin bir iç çekiştir,
koca bir nefes alıştır,
damarda yola çıkıştır,
kanatta kımıldanıştır
başlamak...

Nefretim yangın yeri,
Kurumuş, simsiyah kor,
Taşlaşıp oturmuş yüreğime.
Siyah, istifa ediyor karalıktan,
Yanında ay gibi parlıyor nefretimin...
Elmas, sertliğiyle boşa övünsün,

Gökte sıralı bulut, içinde saklı umut,
Ne güzelsin...
Sevgiliye bakan göz, aşk ile söylenen söz,
Ne güzelsin...
Yeşilde açan çiçek, yapraklarında âhenk,
Ne güzelsin...

Nasıl da daralıyor dünya,
Küçülüyor evren...
Evrenden ötesini var mı bilen?
Nasıl da kararıyor yürek,
Kendi içine sığamıyor insan...
Kalbin daha derin yeri var mı gidilen?

İnsanlığın yüzkarası, başbelası, bil ki korkudur,
Kalbe girip büyüdü mü, yaptırdıkları kan dondurur,
Kimi zaman koca duvar olup bir meleği durdurur,
Bazen acizin aklını hain planlarla doldurur.

Hangi kılıkta olduğu kestirilmez pek sinsidir,

Arasıra aklıma gelir benim de garip sorular;
''Şakaklarıma kar mı yağdı, ne var? ''
Çizgilere saklanmış, aralardaki kayıp seneler,
Ahlarımı taçlandırarak ortaya çıkar,
Saklı gül bahçelerimde ne çok sevdam var...

Boylarına bakıp da mest olduğum,
Zerrelerinde hayatı gördüğüm,
Adımlarından büyük cesaret aldığım,
Asil salınışlarına kurbanım oğlum.

Dinledikçe yine tazelendiğim,

suçluluk ağır yüktür
içine kum doldurulmuş ıslak denizi
naylon poşete koyup sırtlanmak gibi,
poşetlenmiş bir yığın ölü eşek taşımak gibi...
yardımsever eller uzanır
eş, dost ve akrabadan,

Yanında olsam, yüreğine aksam,
Bana bakan gözlerinin içinden,
Gözlerinin ışığı rehber olsa götürse,
Herbir hücrem ürpererek tenimden.

Sarsam seni koklayarak boynundan,