karanlık ve soğuk odamda
yalnız ve sensizim
yalnızlık, sensizlik ve ben
üç kişiyiz odada.
sessizlik, çığlık çığlığa
umut, artık umudunu yitirmiş
Öyle bir kırgınlık ki bendeki,
Çok kolay inandırılırım
Aslında kırmak istemeyişinize
Ve inandığımda size
Hiç kırılmamışımdır artık.
Bazen ise
bir gün ölürsem sende ölmeliyim
dalgalar gardiyan denizde değil.
soluğum ellerinde tükenmeli
alevim koynunda sönmeli
bedenim yanında soğumalı
ellerinde can vermeliyim.
benim olsa da şiirler
anlaşılması zor mısralar gibiydin
bilmesem de virgülün yerini
yorumlamaya müsaitti ellerinin dili
sen sevgili
yoruma açık ama anlaşılması zor şiir
senli üç gün ile aydınlandı yüzüm,
senli kentin üç parlak güneşi aksetti yüzümden maviye.
gecesi oldu ilk günün,
yıldız kaydı göğüne.
üç dilek tuttum,
üçü de yan yana.
hey zaman,
ne kadar hızlısın
ve ne kadar yavaş
bir ırmak ve bulut gibi tezat.
'Karlı dağlar ardında güneş vardır.' diye
Bir güzel sanıyla başlardı analar masallarına...
evet
önümüzde bir dağ vardı
ve ardında muhtemelen Güneş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!