Bir taç yaprağında hüznüm asılı kaldı.
Işıkları söndürdüm,
Aldanmadı akşam sefaları;
İlle de GECE dediler.
Kokusuna daldığım bir yasemin,
Cansız kaldı koklanmaktan.
acı usulca konsun ocağa
dokunmasın bebelere
usulca gelsin ölüm kapıya
analar bilmesin
usulca çıksın süngü tak emri
duymasın babalardan başka
gelmedi...
uzaklarda dalgayı parlatan gelmedi
denizi ısıttı sadece, uzaktı
yakınımda, yaprağıma bile değmedi
Saçlarında güneş kokusu
Yanaklarında
Rüzgarın sevgi dolu
Öpücüğü olacak yıllarca
Deniz dalgasıyla
Hep sevgi sürükleyecek kıyılarına
Bedenimin soluna inen felç,
Yüreğimin kuytusundaki yalnızlık,
Unutma beni!
Korkarım dirileşen yanlarım yüreğimi köreltir diye,
Yalnızlığım da bana kalmaz o zaman, ürkerim.
Cıvıltılı sabahlarımda
Uykulu gözler beni bekler bedeni dinlendirmeye,
Maddemin yorgun uykulu zihni,
Ruhumun dinç aydınlığına karşı!
Al gardını hayat!
Ne bedenim ne de tinim
Tanrım, deneme artık beni!
Ver karnemi!
Anneme göstereyim, bisiklet alsın bana.
Onunla istediğim yere gideyim, istediğim yere.
Karnemi alınca,
Uçan bisiklet alacak annem bana.
hey yağmur!
ıslat yeryüzünü
ve serin sun bana
toprak anaya ağla!
damlalarınla yaprakları süsle
inci beze tenine yeşilin.
Bulunduğum yer ne ürkütür
Ne de bezdirir bu gidişle
Yokluğuna ağlamak bile
Burayı yüceltir
Değil ki bende sade seni görmek
Seninle dolu olmak noktası
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!