Serkan Ökçe Şiirleri - Şair Serkan Ökçe

Bir boş kutu gibi hayat
Bu ne bir oyun
Ne ben bir oyuncağım
Her şeyi sordum kendime
Söz verdim…
Adın her neyse unutacağım…

Eğer ben bir kırlangıç olsam
Çok çok uzak diyarlardan
Gelip yüreğine yuva kurmak isterdim
Eğer ben bir papatya olsam
Avuçlarında filizlenip açmak isterdim

Beni denizi sevdiğin gibi sev
Oyuncaklarını nasıl seviyorsan tıpkı öyle
Beni şarkıları sevdiğin gibi sev
Mırıldanmaların…
Elini cebine sokup yürüyüşlerin gibi
Aldırmamaların gibi sev

Yunus`u aşkıyla aşk edip gezdiren
Mevlana`yı ateşi ile yakıp döndüren
İmam Hüseyin`i Kerbela`da öldüren
Seni bana sevdiren hep aynı kalpler idi

Alnımı secdeye koyup boyun büktüren

Ağlayan gözler, söyleyin
Gözyaşım nedendir
Bahçemizde ötüşen bülbüller
Türlü açan bu güller nedendir

Gece, gündüze aşk ile dolanır

Bir serçe
Terettütsüz kondu parmaklarına
İnsan nasıl insana bakarsa
O ifadeyle
Anlar gibi bakışlarımdan aynı tanrıya
Gagasını yavaş yavaş vurdu

Önce ellerini çekti
Dokunmadı, bakmadı…
En son kendini de aldı benden
Acımadı…
Tükendi, bende hiç kalmadı

Bir yandan senin gidişin
Bir yanda alışamayışım
Solgunum, nasıl kurursa bir yaprak
Eskisi gibi kokmuyor
Durmuyor, gülmüyor…
Her şeyin sonu, bir an bitişi

Bir hüzün türküsü söylüyor bu kaldırımlar
Ana kucağından yavrusunu aldıkları gibi
Seni de benden aldılar
Şimdi her adım senin şarkını çalıyor
Her kaldırım taşı benim türkümü söylüyor
Sen başka omuzlara koyuyorsun başını

Bu koku, bu sensin
Bu senin ayak izlerin
Ne kadar soğumuş yastığın
Solgun yüzüm
Yalnız ellerim...