Kimlik adı Mehmet Bozkurt olan Şerif Erginbay 1957 yılında Antalya’nın uzak bir dağ köyünde doğdu. İlkokulu köyünde, ortaokulu Karaman’da parasız yatılı, liseyi Manavgat’ta okudu. Gençlik yıllarında kuşağının birçok insanı gibi tutuklandı, cezaevlerine girdi-çıktı. 1980-83 arası Samsun 19 Mayıs Üniversitesi, Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü’nde okudu. 1983 yılında yeniden tutuklandı, okulla ilişiği kesildi.
1987 yılında keşfettiği (Murtiçi-Ahmetler Kanyonu) eski bir su değirmenine yerleşti. Kamp yeri ve balık lokantasına dönüştür ...
Karıcığım hoşçakal, ışığım azalıyor,
Yanımda ölü arkadaşlarım.
Artık kömür kokulu ekmekler getiremeyeceğim sanırım.
Buraya kadarmış çocuklarım, hoşçakalın,
Hakkınızı helal edin; anacığım, babacığım.
Işığım azalıyor, hoşçakalın..
Ay krallığı hükmediyor geceye. Suskuyu perçinliyor
yıldızların uysal köleliği.
Ağırlaşıyor gözlerde biriken nem.
Gün benim neyimdi, bilemeden geçti yıllar.
Nice bulutlar süzülüp geçti yanağımdan, köklerimi yanıltmadı toprak;
ah olmasaydı kabuğumdaki bu tanıklıklar.
Gün benim neyimdi, şimdi dallarımda kar; içimde sakin bir hasret var.
Nice savaşların, yenilgilerin olgunlaştırdığı yapraklar...
Kendi rüzgarını güneşte dolaştıran kıpır kıpır yaprakları içimizin.
Sonbaharın kapısını gümüş dallarıyla aralayan iki ağaç gibi sarıldık
Gülün damlaya bakışıdır aşk.
Damlanın güle akışıdır aşk.
Gelmeyecek olanı bekleyiştir aşk.
Sonbahar kara saçlarını ördüğünde yoldaydım.
Dalgınlığımı bir ben bağışlamadım.
Ovaların ateşi söndü, dağlar karabasan düşlerin hükmünde.
Yenildin: Portakal çiçeği kalbin.
Yenildin. Duvarın ardında kaldı süslenmiş toz yığını,
gümüş askılıklar, kirli neonların altı.
Yenildin. Duvarında izleri zehirli sarmaşıkların.
Çok bunalmışızdır artık durduğumuz yerden.
İçimizde bir şeyler birikmiştir, yığılmıştır, yüreğimiz sıkışıyordur.
Sanki başka bir mekana taşınsak ferahlayacağızdır, öyle hissederiz.
Oysa öte yandan hayatın görünmez halatlarıyla bağlanmışızdır olduğumuz yere..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!