Şeref Işı Şiirleri - Şair Şeref Işı

Şimdi gelsen
Hiç beklemediğim bir anda
Sıcak bir yaz sabahına uyanır gibi
Tenin de,serin bir okyanus rüzgarı
Sesin çağlayan ırmaklar gibi
Hangi şiir ile seslensem sana?

Dün gece
Çocukluğum,gençliğim,olgunluğum ve ben
Oturduk içiyoruz
Hava biraz gergindi haliyle
Çocukluğum gençliğime bakarak
Büyüdükçe değiştiğini söyledi

Bır gun oldugumde
Yüzümde kı gülümsemeyle hatırla benı
Sana aşık bakan gözlerımle
Sana delı gıbı sevdalı olan yuregımle hatırla
Şiirlerimle hatırla benı
Senın aşkını anlatan şiirlerimle

Nasılsın dıye sormuştun
Nasıl olayım
Uyuyorum,uyanıyorum,yatıyorum,kalkıyorum
Yaşamak için yiyorum ve seni düşünüyorum sadece.
Son dönemlerde nefes almanın bıle ağırlığını hisseder oldum sevgılım.
Seninle bırlıkte düşledıgım dünyanın,yaşadığım hayat olmadığını anladığımdan bu yana yaşamakla olan kavgamı bıraktım

Bır fırtına gıbı sevıyorum senı
Saatte 300km aşkla esiyorsun kalbımde
Kımı zaman yağmur olup yağıyorum yanaklarına sızarak
Kımı zaman amansız bır ruzgar saçlarını dağıtarak
Her mevsımın bır şarkısı var yuregımde
Ama en cok Eylul de sevıyorum ben senı

Sevgiyi unutmuştu gönlüm yıllardır
Sevilmeyi hayal bile etmedim
Türk filmlerinde gördüğüm sahnelerde kaldı
Bütün arzularım ümitlerim
Bir sokak lambası yanlızlığıdır yaşadığım
Tarifi imkansız anlatamam ki

Bak güzel kız ben sevdiğim zaman tutamam kendimi, ulu orta yerde olur olmaz zamanlarda söylerim sevdiğimi.
Ben sevdiğim zaman Dünya duru sen dönmeye başlarsın
Sonra oturup gece yarısı yakıp sigarayı bir de şiir yazarım gözlerine mesela bakışlarına ve olur olmaz düşersin aklıma
Sonra güzel kız bir sahil kenarında bulurum kendimi mesela Sarayburnu’nda
Topkapı sarayı şaha kalkar yedi tepeli bu şehirde
Anlayacağın koca İstanbul bile küçülür içimde ve sığdıramam kendimi hiç bir yere

Gün gelir bu şehre yolun düşerse
Yılların hasreti birden çökerse
Ayrılık ateşi yakıp geçerse
Bir damla su için kapıma gelme

Çiğneyip geçtin sen seven kalbimi

Hiç yalanım olmadı benim
Yalın geldim karşına çıplak ayak
Kapında bir göçmen kuş ayrılığından korkacak
Ya aç içeri al
Yada bakma bile pencereden
Gözlerimdeki yaş değil

Gecenin bir yarısı uyandım koynumdaki sensizlikle
Ne yalan söyliyim hala alışamadım yokluğuna
sürekli düşündüm bir son versem mi bu rezil hayata
Ne aynaya bakmak nede yüzümü yıkamak gelmiyor içimden
İlk işim hasretini yakıp bir derin nefes çekmek oldu
Birde Bu kaçıncı uyanışım kan uykumdan kan içinde