Şeref Işı Şiirleri - Şair Şeref Işı

Seninle
Olabilsem yeniden seninle
Bakabilsem gözlerine sessizce
Silip atsak ayrılığı sevgilim
Yeniden olabilsem seninle

Bir an bile istemem,kendimle başbaşa kalmayı
Dar gelir şu koca dünya,bir adımda biter
Gözlerim kapanmaz geceler boyu
Karanlığa hüzün,gönlüme hasretin,gözlerime yaş düşer
Anlatamam kimseye,ne derdimi ne sıkıntımı
Yokluğun varlığımı ezip geçer

Hiç beklemediğim bir anda gelsen
Gözlerinde yaşanmamış zamanların güzelliği
Saçlarında en taze bahar kokuları
Ve dilinde seni seviyorum sözü ile
Hiç beklemediğim bir anda gelsen
Gözlerim boşlukta bakarken seni görse

Sokakarası bir hastanenin en alt katındayım
Soğuk bir dolabın içerisinde
Aama üşümüyorum
ÖLMÜŞÜM! ! !
Yada onlar öyle zannediyor
Gözlerim kapalı ellerim yanımda

Hüzünlü bir sevdaydı bizim ki
Hani şu türk filmelerinde olandan
Kimizaman ben Ayhan ışık'tım sen ise
Siyah beyaz bir sevdaya pembe düşler sığdırmaktı amacım
Gökkuşağını satın alacak param yoktu ama
Dünya'yı ayaklarının altına serecek kadar gönlüm zengindi

Tükeniyor bedenimin her hücresi
Takatim kalmadı yeniden başlamaya
Ayaklarım taşımıyor yorgun bedenimi
Genç yaşımda yürüyorum sonbahara

Dostlarım terkedeli uzun zaman oldu

Soğuk bir kış sabahında vazgeçtin sen benden
Saat beşti nefret etti yelkovan akrepten
Güneş doğmadı o sabah dünyaya
Söyle şimdi ne kaldı geriye senden ve benden
Ben sigaramı her yaktığımda sen diye içime çekerdim
Bu sabah anladım meğer zehirmiş içtiğim

Bu sabah uyandım yine hasretine perdemi açarak
Üzerimde yokluğuunun amasız ağrısı
Biliyorum kızacaksın ama
İlk işim yine bir sigara yakmak oldu
Bir süre gökyüzüne baktım
Göçmen kuşlar sıcak iklimler aramaya başladı

Mutluluğun rengi beyazdı
Güvercinlerinde
Şimdi mevsimlerden sonbahar
Aylardan eylül
Eylül'ün rengi sarı
Kopup yere düşen yaprak gibi

Kopardım yüreğimde açan bütün çiçekleri
Mevsimlik mutluluklar yerine günlük acılar eşlik etti yüreğime
Ne kendimden kaçabildim ne seni unutabildim
Her gün güneşin doğuşu gibi umut besledim sana
Ama umutlarım bile yabancıydı senin gibi bana
Yaşamaktan anladığım sadece nefes almak oldu