İstanbul koca şehir iki kıta
Ne Asya'da kimsem var ne Avrupa'da
Böyle yaşamak eyer yaşamaksa
Yaşıyorum bende tek başıma
Bu şehrin bütün sokakları benim
Parasız kalırsam Beşiktaş'ı veririm
Demek herşey bitti
Ve sen aklımı hergece ipotek eden sen
Kalbime haciz koyup
Seni benden alıp gidiyorsun
Sen gidiyorsun da
Ben seni nasıl unuturum işte onu bilmiyorsun
Bu bayram da yoksun
Hiç kimse alışamadı yokluğuna
Zaten gidişine de kimse inanmamıştı
Bir oyundu sanki her şey, ya da öyle olsun istiyorduk
O gün kapıdan çıkarken sen abimle göz göze geldik
İkimizde konuşmuyor, sadece birbirimize bakıyorduk
Sensizliğin en kuytu yerindeyim sevgilim
Gün ortasında karanlıklar içindeyim
Sesini duymadan yaşamak sevgilim
Yagmuru bekleyen toprak gibi kuruttu yüreğimi
Senin ismini söylediğim masalarda şarkılar ağladı
Sevgini haykırdığım gecelerde yıldızlar söndü
Ortalığa düşmüşüm hayatım bir can pazarı
Kurtlar sofrasının göbeğindeyim
Bir sen varsın birde sevgin kırık kalbimin iki mimarı
Senin gözlerinde parlak çoban yıldızı
Benim gözlerimde ise terkedilmiş diyarların mahsunluğu ve acı
Elbet bende göçüp gideceğim bu dünyadan
Ve ben gözlerini gördüm
Eğer görmeseydim, denize ve gökyüzüne hala mavi diyebilirdim
Hangı ara serserı ruhumu dızgınledın kı
Ve ben ne zaman soluk alan bedenımde nefesımın gıttıgını fark ettım
Yaradanın Besmelesı gıbı adın dudaklarımda
Ki Yaradan bahşetmiş bu yüreği insanlara
Bu gece delirdim, sensızlik krizim tuttu
Hayalin hasretime yetmedi velhasıl
Kaç kadeh doldurdum, kaç şişe bitti
Ben bu dertle nasıl başa cıkacağım nasıl
Arkadaş aradı bir ara, sohbet etmek istedi
Senı beklerken çıktım yola
Ne hasretler ne ayrılıklar gordum
Sımsıyah bır gokyuzu vardı tepemde
Martı kanatlarıyla aydınlandı karanlık
Beyaz bır umut kapladı ıcımı
Tum suskunlukları yukleyıp dılıme
Kapı arkasına asılı palto yorgunluğunu anlatır bir bütün günün
Biraz eski biraz yıpranmış olsa da tanığıdır yaşanılan ve biten bir sevdanın
Yağmurlu sokaklardan çok geçmişliğimiz var birlikte
Kendini bana feda etmiştir,ben ıslanmıyım diye sevdiğim bir çok kişinin aksine
Uzun bir yolculuğun ardından katıksız ve susuz bir sabahın ilk saatlerinde
Yakalarına sığındığım olmuştur,yıpranmış paltomun bana sığınmasının aksine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!