Şeref Işı Şiirleri - Şair Şeref Işı

Sen benim mazideki hasretim
Bugünkü aşkımsın
Aradan yıllar geçti
Aşkım üzerinden mevsimler
Bir sen geçmedin bir senden vazgeçmedim
Ne zaman birini sevmeye kalksam

Hayat boşaldıkça
Çerçeveler dolar
Çerçevelerde acı
Çerçevelerde hüzün var
Birzaman yanımızda olanlar
Şimdi çerçevelerden bakar

Sen kırk yılda bir gibisin
Öylesine mahsun öylesine uzak ve öyle çaresiz
Ben hep senin peşindeyim
Öylesine aşık öylesine sevdalı ve öyle kimsesiz
Kırık bir kadehin parçalarıydık
Alkol duvarını aşarken dudaklarımız

Kapandı ömrümden bir sayfa daha
Yarım kalmış hikayesi ile
Tükendi mürekkebi hayatımın
Heryana yazılmış senin ismin ile
Giderken sadece unut beni dedin
Gidene kolaydır bunu söylemek

Çile çekmeyemi geldik dünyaya
Mutluluk yasak mı insanoğluna
Gece karanlıktır varır sabaha
Benim güneşim neden doğmuyor

Sev dediler sevdim günahkar oldum

Ben sende öğrendim sevmeyide sevilmeyide
Gözlerinde kayboldum yıldızssız gecelerde
Sevdaya dair tüm hecelerde
Ben sana seslendim her dilde.
Yakınımda olup uzağımda kaldın
Ne söylediklerimi ne yüreğimi anlamadın

Yanlızlığın denizinde yelken açtım hasretine
Ya kuzay rüzgarı beni sana getirsin
Ya şimal yıldızı seni bana getirsin diye
Gücüm kalmadı istanbul gözlüm hasretinle aldığım tek nefese bile
Dalgaların koynunda yakamoz dans ederken
Martılara anlattım sana olan aşkımı

Hasret kervanları geçti sokağımızdan
Aşkla bakan gözlerimiz kana bulandı
Ne kaldı senden ve benden geriye
Hatırladıkça öleceğimiz hatıralarmı.

Senin taşınıpta gittiğin eylül

Benmiydim yalan senmiydin gerçek
Yanlızlık koynumda zehirli bir engerek
Sen aşkınla çoğal ben azalırım giderek
Bu deli adam bir seni sevdi tek seni sevecek
Hayalinmi kalacaktı bana senden hatıra
Ellerimde soldu kankırmızı güller

Terkedip gidersen beni ey canan
Hayırbekleme bu garip candan
Gözümden herdamla yaştan
Hüküm giyeceksin sen herakşam

Kaçıp gitsende uzaklara çok uzaklara