Serdar Atabay Şiirleri - Şair Serdar Atabay

Yüzüne bakınca cenneti gördüm.
Desturla karşına çıkarım güzel.
Dilinde bir kelâm sırrına erdim.
Kapında mıhlanıp bakarım güzel.

Rüzgârda karılır başak misali.

Güllere bezenmiş cemali teni.
Ali’yi seveni ben de severim.
İnsanın özüdür kıblesi yönü.
Ali’yi seveni ben de severim.

Gül yüzlü pirimin bulunmaz eşi.

Gönüllerin yurdunda boynumda urgan ile,
Hakikate kul olmuş Ahi Evran Veliyim.
Yüreğimde yangınlar revan olmuşken yola.
Mahşer için kül olmuş Ahi Evran Veliyim.

Anadolu yurt oldu Kırşehir'de özüm var.

Güzel gözlü sevdiğim bu gönlüme girersen,
Issız çölde serabım, gonca gülüm olursun.
Yüreğimi yâr bilip sevdama talip isen,
Gülistanda bülbülüm, şeyda dilim olursun.

Canım sana fedadır bir ömür hep sen dersen.

Senden ayrılalı yaşamak haram.
Gönül zindanında aşkım müebbet.
Sırtımda bir hançer kapanmaz yaram.
Gönül zindanında aşkım müebbet.

İçimde sıkıntı haykırmam yakın.

Sana metfun canım her dem.
Aşkın bana şifa yârim.
Yareme sen olsan merhem.
Aşkın bana şifa yârim.

Hep aradım köşe köşe.

Canı feda eyledim bu sırrı ifşa ile,
Gözlerime dem vurup ateşten gül aldım ben.
Coşa gelen bu kalbim ruhumla geldi dile.
Destur! El pençe durup ateşten gül aldım ben.

Beni hor gören yârim sende kalsın sözlerim.
Kaç bahardır adını andım ama duymadın.
Uzaklarda derbeder bir tebessüm beklerken.
Gurbette boynu bükük bendim ama duymadın.

Bu geçici dünyada hiçbir şeye meyletmem.
Zülcelâl’in önünde elim açtım edeple.
Tevhit ile meşguldür başka kelâm söyletmem.
Sükûttadır bu dilim yemin içtim edeple.

Gönlümdeki ikrarla bu yola tabi oldum.

Dost kurşunu

Öyle sevdim pişman etti.
Vurdu beni dost kurşunu.
Yeter artık cana yetti.
Vurdu beni dost kurşunu.