Karşıdan göründü sevda atıyla.
Cemali ay gibi nasip geçiyor.
Saçları omuzda kaşları çatık.
Rüzgarlar misali esip geçiyor.
Endamı bir başka içimi yaktı.
Bu cemâlde sır var nazar neylesin.
O gözlerin zoru bakanı yakar.
Bülbül gül aşkıyla devran eylesin.
Yıldızlar secdede divana akar.
Küçük bir işvesi âleme değer.
Sen sabrımı sınamayı kendine düstur mu edinirsin vicdan yoksunu. O mübarek kelamdan anlasan dilin pak olur kara yüreğinde beslenen nefsin vallahi yok olurdu.
Tanıdığım günden beridir saçma sapansın harika saçmalayansın bilirsin. Neden mi? Kendini iyi bildiğine kanaatim sonsuz amma sol yanın başta olmak üzere tüm duruşun yönsüz. Neye inanır ne ile beslenirsin çözmekte zorlanıyorum inan. Duruşundaki sinsilik ruhuna işlemiş ve de özünü nasıl kirletmiş görmelisin.
Tevazuu mahrumu, kimlik mahkûmu, senin inancın her beyazı lekelediği gibi gönlünü de koyulaştırır gayet iyi bilirim. Sen hangi değerime söversin aynı gölgenin uzantısı değilmiydik. Ben bedenimde beslediğim duruşumu canımla özümsediğim inancımla yükseltirken imanım şaha kalkar, senin gibi yüzükoyun yatmaz vicdan yoksunu.
Değerlerinden kopmuş olman senin atalarından miras değil üç beş çulsuzdan geçici emanettir. Hangi mekânda ah etmedin ki hangi mekâna eyvah ettirmedin ki. Şunu iyi bilesin örümcek yapar ağı bozkurt bilir her dağı.
Küçümsediğin değerlerim senin küçük aklına sığacak kadar büyüktür amenna. Amma benim büyüttüğüm maneviyatım senin o akılsız aklına sığacak kadar küçük olabilir mi bir düşün? Düşün düşünki aklın ak olsun besmelesiz dilin Hak olsun. Anlayamaman benim kusurum değil senin doğuştan kusurlu olmandan kaynaklıdır vicdan yoksunu.
Ey soyadı gibi dili, yönü, sonu, nuru ve imanı Kara! Bu satırları okurken her manayı iyi belle, aklıselim olan insanla hayvanatı ayırır dille.
Gözle belki görülmez, yürekteki aşk ile.
Kâinata bakınca , bilinmeyen var mıdır?
Nice güzel gördüm de, şu içimi yakmadı.
Söylesene ey gönlüm, Ondan güzel var mıdır?
Şükür olsun Mevla’m, nimetlerine.
İsmini anmayı, yemin bilirim.
Başımı koymuşum senin yoluna.
Uğrunda ölmeyi, cemin bilirim.
Başımın döndüğü, imandır yönüm.
YENİ NESİL
Yeni nesil sizden neler beklerdik
Tipiniz bizi güldürüp gidiyo
Can verip canlarınıza eklerdik
Sözünüz bizi öldürüp gidiyo
Yağız atlar sırtında yollara koyuldular.
Eski Kızılcaköy’e dört koldan yayıldılar.
Allah, Allah sesiyle her yerden duyuldular.
Peygambere el edip selam durdu gazeler.
İman ile suladı cennet yurdu gazeler.
Şimdi sana ne söylerim.
Falcı oldun, falcı bacı.
Artık seni hep överim.
Falcı oldun, falcı bacı.
Anlar oldun her pisliği.
Ne cefalar çektim bu aşk uğruna.
Bir kez olsun gülmez sevdiğim güzel.
Adını kazıdım ezik bağrıma.
Kıymetimi bilmez sevdiğim güzel.
Ömür mevsiminde bahardan geçtim.
Gülmek haram olmuşsa şu üç günlük dünyada.
Varsın gözüm ağlasın söyle ne yazar Zalha.
Umutlarım tükenip bir başıma kaldım ya.
Aşkımız boyun büker yaramsa azar Zalha.
Güneşin her doğuşu mevsimi bahar sandım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!