Hele geç bir karşıma sözlerime kulak ver.
İki kelam etmeden başlanır mı sandın sen?
İnsanı Kâmil olan hep amentü billâh der,
Niyeti bozuk olan hoşlanır mı sandın sen?
Aklıselim olanlar gizli sırla bakarlar.
Ağzımdan çıkanı kulağım duyar.
Besmelesiz güne başlarım sanma.
Her şeyi işiten Allah var iken.
Birini birinden dışlarım sanma.
Vazifem bellidir yanlışa gitmem.
İkrarım var bu yolda sözüm yemem vallahi.
Sıfatı insandayım amma hiç tam sayılmam.
Geceleri hal sürüp tövbelere gark oldum.
Eksiklik çok zatımda amma hiç ham sayılmam.
Nefsimin esiriyim perişanım, noksanım.
Karanlık gecelerde sisli gözlerine bakarken geçmişimde, şimdi poyraz yemiş yüreğim sükûta tabi…
Senin vefasızlığına tek sözüm kahrolasın ağyar.
Evvel senin derin bakışlarında neler görmeliydim diye arzularken inan kendimde değildim bilesin. Geceler boyu feryadım senin nazarında nasıl duyuluyordu ki sen kâinatı hiçe saydın yeminlerinden ne tez caydın.
Dinle ağyar dinle.
Dinle ki yüreğin söze gelsin,
Gururun sorgusuzca dize gelsin.
Seni vasfeylerken şehirler şahı.
Kalemler acizdir zârdır Kütahyam.
Laleler açarken cemalin yanar.
Gülistanda gülün hardır Kütahyam.
Kaleden bakarken görünür şemsin.
Yıllarca gönlümde sakladım seni.
Kanıma dokunur sessiz gidişin.
Gonca bir gül iken kokladım seni.
Kanıma dokunur sessiz gidişin.
Bu vatanın delisiyiz.
Eller bilmez sen bilirsin.
Aksakallı ulusuyuz.
Eller bilmez sen bilirsin.
Hak aşkıdır tüm çabamız.
Sana öyle bağlandım bir ayağımda pranga.
Terki diyar eyleyip göçüversem olmuyor.
Ben ki efkârındayım zora sokar geceler.
Sırrımı sırra derip kaçıversem olmuyor.
İçimden gelen o ses kâinattan bir kelam.
Boynunda yuları çeken çekene.
Her yeri pisliyor yöresi bozuk.
Şeytanın has dostu kan emen kene.
Düğünü derneği töresi bozuk.
Öyle mahcup oldum ki utancımdan ölürüm.
Bu günahkar kulunu affeyle sen Allah’ım.
Bir hatadır işledim pişmanlıkla yanarım.
Nefsimi çöpe giden zarf eyle sen Allah’ım.
Şeytan girdi kanıma o şaşırttı yönümü.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!