Serap Atay Şiirleri - Şair Serap Atay

İKİNCİ BEN

Sen sessiz sakin
Güzel alımlı kadın

Öyle uzanmış ne düşünürsün

Vefa yürektedir, gerisi yalan
Sırdaşın yanında, seninle kalan
Geleceğe umut, rüyaya dalan
Çaresiz kadere, hesap sorulmaz

Gözlerin sevgiyle, özlemle bakar

Sensizlik zor geldi bu gece
Bedenim üşüyor kaldım öylece
Yokluğun bir garip sancı içimde
Gel artık ne olur hasretim yine

Beni sensiz bırakma böyle

Ateşten kül bastım yüreğime
Talipsen yanmaya
Uzan al ellerinle
Âşığım ben sus söyleme kimseye

Değmesin gözlerin gözlerime

Duygular firarda, uyur uyanır zamanda
Kelimeler sarhoş, gecenin karanlığında
Gözyaşına, yastığın sırdaş, sarıldığında
Masallar anlatırsın uyuyamadığında
İçindeki çocuk ağlıyor, yalnızlığında
Hayale dalıyorsun, şiirler yazdığında

Ey gönlüm bırak artık ağlamayı sus ne olursun
Hıçkırıklarla boğulan her düğümde yine sen kopuyorsun
Yeter kalbim unut artık sevdanı dur ne olursun
Süzülürken yüreğimden akan kanlar ayrılık şarabım olsun
Kadehleri doldurdum yine ayrılığın şerefine
Yalnızlığı çağırdım sevgileim yerine

Eğer bir gün ölürsem sevgilim ardımdan ağlama
Bir an olurda bu seven soluğum kesilirse soğuk bedenime sarılma
Gömün beni benimle ölümsüz sevdamla kara topraklara
Bir kucak var hissediyorum tanrının yanında

Eğer bir gün ölürsem dostum vasiyetim olsun

Öyle anlarım oluyorki bazen yılgın çaresiz
Hayatta iyi şeyler için çabalıyor
Resmen kürek çekiyorum
Ama akıntıya karşı çabalarcasına çekiyorum
Yada ufak bir tekneyim okyanusta
Yönümü kaybediyorum bulamıyorum

Sözlerinle bağladın, aşka yoktu niyetim
Kaderim mi bilemem, sana mecburiyetim
Hakkın ise öderim, buysa eğer diyetim
Anladım ben sevgilim senin tutsağın oldum

Kaderim buymuş benim kalbime sızan sensin

Hasret nedir bilir misin?
Özleminle yanıp kavrulmak
Nerden bileceksin ki sen
Bilir misin sevmek nasıl bir şeydir
Âşık olmadın ki hiç sen.
Serap Atay