Serap Atay Şiirleri - Şair Serap Atay

Ölmek mi?
Yoksa ölümü beklemek mi?
Sizce hangisidir kolay olan
Nasıl bir duygudur

Öleceğini bile bile yaşamak

Bazen düşündüklerimin
Tam tersi oluyor
Ama hiç şaşırmıyorum
Artık ölüm dışında
Hiçbir şey üzemiyor beni
Üzülmedim dersem

Seni sevdiğimi söyleyemedim,
Seviyorum demeye cesaret edemedim
Ah bir söyleyebilseydim, sevdiğimi
Seni bu kadar çok sevip de özlediğimi
Söyleyemedim
Akıttım gözyaşlarımı sol yanıma

Ölümün kapısını çaldığında
Ruh terk eder bedeni
Bir daha dönemez istese de
Özü sonsuza
Bedeni toprağa karışıverir
Toprak ve sonsuz olur insan

Düşler diyarında
Boşluğu avuçlamak
Kendini sorgulamak
Huzurlu bir sessizlik
Ölümün kucağında
Sonsuzda kaybolmak.

Her insan doğarken ağlarmış
Ama mutlu bir ağlayışmış
Nerden bilsin doğan bebek
Kaderine ağlarmış.

Beslermiş anası koklarmış

Sabah olduğunda
Hafif hafif eser rüzgâr
İnternet arkadaşımdır,
Günaydın derim ona
Antolojiyi açarım
Hayatımın bir parçası ya artık

Çatladı ayağımın altında toprak
Yüreğimde iklimler kurak
Bir yudum suya muhtaç dudak
Çölde gördüm, ben serap.

Serap Atay

Sevmeyi seviyorum ben,
Sonra kendimi seviyorum
Sonra iki kere kendimi
Ve sonra
Sevmeleri özlüyorum,
Sevilmeyi aşkı,

Hayatı seviyorum
Denizi doğayı tabiatı seviyorum
Kendimi seviyorum
Çocuklarımı seviyorum

Çevremdeki tüm güzellikleri seviyorum