Serap Atay Şiirleri - Şair Serap Atay

sana yitik,batık bir limandan sesleniyorum sevgilim
sana kuşum desem,kanaryam desem
taş atıp kanadını kırarlar
sana çiceğim desem,papatyam desem,gülüm desem
dalından kopartırlar
sana aşkım desem,canım desem,birtanem desem

Karşımızda uzanmış sıra dağlar
Gökyüzü serilmiş,güne ağlar
Deli gönlümde sılaya hasret var
Ankara da serap,maziyi anar.
Serap Atay
22-7-2011

Deli gönül sevdalandı yine
Dere tepe gezer oldu derbeder
Közlendi yüreği bu aşk mahveder
Hatıralar koynunda, kaderine ağlar

Dilinde dua elleri semada

Buruk bir yitiş benimkisi
Eylül kokusu sinmiş etrafıma
Bir güz yaprağına sarmalıyorum kendimi
Yokluğunda ölüm geliyor aklıma
Üşüyorum
Kaçıncı can kırığı bu

Gecenin mihrabında bir gölge artık düşlerim
Silik ve sensiz benliğim
Gün doğmasından korkar oldum
Gölgende kaybolur mu yüreğimden

Söz geçiremiyorum

ŞÜKÜR

Bir gül diktim gönül bahçeme,
Sevgimle öptüm kokladım.
Her sabah uyandığımda
Usulca yanına gittim,

Bir bakış bir bakışa neler anlatır
Kirpikleri yay olur, okunu fırlatır
Yanmış yürek, neden yine ağlatır
Dinlediğim şarkılar, hep seni hatırlatır
Şimdi gözlerimde yağmur bulutu
Sevgiyle baksa gözler, ne olurdu

Yazıyorum...
Yitik, buruk bir sevdaya yazıyorum.
Yalnızlığın getirdiği hüzün kokan sevgilere yazıyorum.
Kaybedilen umutlara, tükenen gözyaşlarına,
Hatıralara, defterlerde, kâğıtlarda ve
Bende kalan her saniyeye...

Bulutlar ne zaman ağlasa
Hüznünü hissederim yağmurun
Son bulduğunda hüznü bulutların
Yedi renk olur

Ne zaman ağlasa gözlerim

Yıllanmış,tozlanmış anılarım
Küllenmiş bir ateş kıvılcımlar veren
Yıllara meydan okuyan hatıralara sarılmış
Hala hatırlayan,
Bir yüreğim, birde ben varım
Unutmak