Serap Atay Şiirleri - Şair Serap Atay

Semada parıldayan yıldız
Dünya ile flört ediyor,
Yıldız dünyaya âşık
Dünya yıldıza âşık
Uzaktan sevişiyorlar
Ümitsiz bir aşk onlarınki

Anılardan derledim
Mısralara ekledim
Nerde benim mendilim
Gözyaşımı sileyim.

Serap Atay

Gözlerim hep semada, bulamadım ben yolu
Yürüdüğüm yollarda, şaşırdım sağı solu
Yüzlerce şiir yazdım, dertlerimi anlattım
Bekledim geçmişimi, aç kapıyı ben geldim

Sevdanı yüreğimden, yıllarca atamadım

Sevince candan sevmeli, sımsıkı tutunmalı ona
Sevince hata aramamalı sevdiğinde, o olduğu için sevmeli
Sevince sımsıcak bakmalı gözlerine, değiştirmeye çalıştırmamalı sevdiğini
Sevince karşılıksız sevmeli, ölümüne sevmeli,
Çıkarsız ve saf duygularla.

Her kadının gönlünde küçük bir kız çocuğu vardır
Çabuk mutlu olur çabuk kırılırlar
Yumuşak dokunuşları severler
Narindir onlar, hoyrat ellerde solarlar

Her kadının yüreğinde küçük bir kız çocuğu vardır

kadınlar neden ağlar
ağlatan nedir onları
narin midir duyguları
özeldir gözyaşları

çocuk gibidir kadınlar

Çocukken minicik bir kalbim vardı
Usul usul atardı
Gençken âşık bir kalbim vardı
Sanki yerinden fırlayacaktı
Yaş elliyi aştı,
Bu kalp feleğini şaştı...

İşte buldum dedim rüyalarımın prensini
Unutturdu tüm acıları, hüzünleri
Hele bana yazdığı o şiirleri
Of anam of, yandı gönül çırası

O adamı resimlerinden tanıdım

Kurumuş bir yapraktı iğde dalı
Defter arasında unutulmuştu
Kim bilir kaç yıl evvel konmuştu

Tesadüf ya bir gün sevdiği bulmuştu
Özenle alıp bir buse kondurmuştu

Dil susmalıydı, suçluydu
Sakladı duygularını
Mavi denizine anlatmalıydı
Dalgalıydı sahili,ıssızdı gemileri

Yine akşam vakti