Serap Atay Şiirleri - Şair Serap Atay

Yağmurun ardından güneş açtı
Yeni bir gün başladı
Havayı soluyorum
İçimde kelebek özgürlüğü var
Bir de aşkı özlüyorum bazen
Mutluluk aşk mı diyorum

Gözyaşımsın gözlerimden süzülen
Başağrımsın şakaklarımın üzerinden
Gönül sızımsın yüreğimde
Sen aldığım her solukta nefesim
Aynada gördüğüm siluetim
Kolum bacağım,kırık kanadımsın

Dökülürken takvim yaprakları
İçimde garip bir sancı
Ömrümde kalmadı güzel anı
Al tanrım artık bu canı

Susar gecede tüm umutlar

Gecenin üşüdüğü saatlerdeyim
Aldığım nefes bile acıtıyor bedenimi
Karanlığımda düşlerim susuzluğumda duygularım
Nerede olursan ol uzak yada yakın

Bak yatağımda yanıbaşımdasın

Bunca yıl yaşadığın olumsuzluklardan kendine bir pay bırak
Bundan sonra yaşayacaklarından kendini sorumlu tut
Yaptığın hatalardan ders al, bir daha üzülme
Mutlu olduğun anların değerini bil, gülümse

Çelişkiye düştüğünde acele karar verme, bekle

Kahvenin hasını
Türk kahvesini severim
Hele karşımda da arkadaşım varsa
Değmeyin sız keyfime
Dostun hası kahve gibidir
Alışkanlık yapar anlayamazsın

Pembe bir düş müdür sevdalanmak
Yoksa acılar içinde kıvranmak mıdır
Oysa hayat pembe bir düş olmayacak kadar
Zorlu ve acıymış meğer

Çok seçenek sunulmuyor insana

Gözlerimden süzülen gözyaşımsın
Şakaklarımın üzerinde başağrımsın
Sen aldığım her solukta nefesimsin
Aynada gördüğüm siluetim
Kolum bacağım kırık kanadımsın
Bakışlarında gözbebeklerim büyür

Yazıyorum...
Yitik, buruk bir sevdaya yazıyorum.
Yalnızlığın getirdiği hüzün kokan sevgilere yazıyorum.
Kaybedilen umutlara,tükenen gözyaşlarına,
Hatıralara, defterlerde,kağıtlarda ve
Bende kalan her saniyeye...

Tüm kalbimle yazıyorum
Üzülmeni asla istemiyorum
Bazen analar fazla korumacı olur
Koruyacağım derken
Geleceğine engel olur