Serap Atay Şiirleri - Şair Serap Atay

doğumla ölüm arasında geçiyor zaman
şu andır yaşanan gerisi hep yalan dolan
gönlünce yaşa,yanlış yaparım diye korkma
bu hayat senin,gökyüzü mavi deniz mavi

maviliklerin içinde toz pembe renkler var

Eğer farkındaysan gerçeklerin
Ve kıfayetsizse sözlerin
Ne kalmıştır yapabileceğin
Yukarı bak ve gülümse

Kolay olanı da bu değilmi

Toprağa sağlam basalım,
Kim haklı kim haksız ayırt edelim
Fazla konuşup,tepki almayalım
Biz çenemizi kapatalım

Bu çark böyle dönüyormuş

Sessizce adını seslense ayna
Son kez gül cemaline baksa ayna
Bir lahza sihrine kapılsa ayna
Belki teselli eder baksa ayna

Ağlama konuşma, tılsımlı olsa

Al kınası elinde, yavuklusu evinde
Mehmet gitti askere, gelir mi ki teskere?
Dağda nöbet tutuyor, tiril tiril titriyor
Ülkemizi bekliyor, kan aksa da biliyor
Dayan Mehmet’im dayan, millet seninle inan

Bir garip sevdaya düştüm dertler yolunda
Bir ateş yanıyor kor gibi bağrımda
İki kalp var yanan eriyen alevlerin ortasında
Ayrılık kokan buram buram dumanların ardında

Yüzün belirir sıcaklığını hissederim dokunduğumda

Sen kapıdan çıkınca özlüyordum ben seni
Sanki dönmeyecektin bir daha bana geri
Yaşamadım benden ayrı geçen günleri
Tez gel artık sevdiğim, yeter bunca çektiğim

Gözlerine bakınca, hayaline dalınca

Yüreğim sanırsın,yangın yeri
Seviyorum seni ezelden beri
Sende sevseydin, canın kadar beni
Yoluna feda idi, bu canım belki.

Serap Atay

ANLADIM

Gökyüzünden yıldızları topladım
Yüreğine koy diye, hepsini sakladım
Sana içimdeki çocuğu yolladım
Gözlerine bakınca, sevdiğimi anladım.

Hüznü seyrederken anılarda
Uçuşsun yapraklar Sonbaharda
Ciğerini acıtsın, sahte tebessümler
Eskiyen zamanlarda kopuyor kıyametler

Gecede raks ediyor, yaşananlar