Bir bahar düşlüyorum
Sokaklarımda yağmurlar
Onların peşinden
Yüreğimden sessizce süzülüyor
Günahlar
Sebepsiz yalanlar…
Be kadın!
Hani gezerken parmakların saçımda,
Tenime dokunan bir yüzüğün hayali,
Ve beyazlara sarılı bir sen, yanı başımda,
Şimdi söyle be kadın,
Hangisi daha uzak yanacıklarıma,
Mutlu olmak mıdır yaşamak?
Yüzüne giydirilmiş sahte bir gülümseyişin parlaklığıyla
Baktığın bütün yalanlarda gözleri kamaşmak...
Bir ezgimidir yaşamak?
Dinlediğin her şarkıda
Bir bahar geliyor, görüyorum
Dokunamadığım tazelikler
Yeşillikler serilmiş seyrime
Oysa ben Kasım gibi yaprak döküyorum.
Oturmuşum mazi pencereme
Juliet'in arka bahçesinde,
Senelik yeşeren,
Ömürlük pembe hayaller üzerinde,
Uydurukluğuyla meşhur şiirlerini,
Sahibinden satılık sevdasıyla büyüten,
Yaşadığı kadar ezik,
Dalından henüz kopmuş bir yaprak
Ne olacağım endişesiyle düşerken toprağa
Öte yanda sahibinden ayrılmanın endişesi
Düşünceli bakışları aralıksız yaprağa dikilmiş
Bir çift yaşlı göz
Yaşının verdiği olgunlukla
Abartılı cümlelerde,
Yıldızlı gecelerde,
Parlak şehirlerin modern
Ve bir o kadar yosma ışıklı caddelerinde aradım.
Aradım aylarca, yıllarca
Şişenin dibinde,
Gidebilmek bir yalnızlığın arkasından,
Sessiz ve usulca,
Teslim edip kendini,
Hem de korkusuzca.
Vazgeçebilmek her güzel şeyden,
Gözlerinden, yüzünden,
Gülüşler biriktirmişim yüreğimde,
Sustuğum dünden bu güne,
Meğer ne çok yutmuşum, unutmuşum…
Ne çok susulası cümle,
Kaçmış gözümden, yıkılası ümitlerimin üzerine,
Dua gibi bir yağmur niyetine.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!