Ellerini ver bana,
Ve devam et ağlamaya,
Ağlamaya değer bir sevdan var,
Başka hiç bir şeyin olmasa da...
Sıkıca tut ellerimi,
İdam günü yaklaşıyor...
Ne olur yüzüme bakma öyle anne,
Herşeye dayanılır da,
Dayanılmaz senin hasretine...
Bana gönül koyma anne...
Bana sensizliği anlatacak tek bir cümle söyle, unutayım seni,
Sensiz dünyanın anlamı yok!
Yaşamak zor bir uğraş,
Mecburi istikametlerim hep çıkmaz sokak...
Sensiz günler, bir düzenin -bozuk bir düzenin- pembe yalanları...
Şimdi bir dilek dile deseler bana,
Diler miyim ki geri dönmeni acaba?
Düşünsene,
Eskisi gibi ellerin ellerimde,
Gözlerin gözlerimin yeşilinde,
Mustafa Beydili'ye
Bak mustafa kim gelmiş...
O gelmiş...
Yahu tanımadın mı halâ?
Hani hep anlatırdım sana lisedeyken...
Anladın işte çocuk,
Taşıma niyetle dönmezdi hayat,
Amelin kadardı ederin.
Zira cebin dolu olduğunda da,
Değişebilirdi geçmişin.
Umutları kim sallar be çocuk!
Anlatılası hikayelerim var,
Aşan yüreğimi.
Bu hatıralar, bu fiili geçmiş acılar,
Bir akşam güneşi gibi, gözlerimden taşar.
Kelimelere deviremediğim aşklar,
Üflesem b/al dudaklarından dünyaya,
Bir çift var olma savaşı tadında,
Karalansam gözlerinin karasında;
Bakışlarının değdiği her öte, ben olsam.
Sevgilim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!